Er zijn heel veel beroepen waarbij je niet kan thuis werken. Bij ons werken 250 man, daarvan kunnen er 5? thuis werken....

onbegonnen werk als iedereen na z,n vakantie nog 5 of 10 dagen thuis moet blijven.

Koop gewoon voor 100 euro/dosis 30 miljoen Pfizer spuiten en we zijn er ook.

Testbewijs voor horeca, museum of evenement kost vanaf juli maximaal 7,50 euro

Een testbewijs waarmee Nederlanders evenementen, concerten, musea, theaters en sportwedstrijden kunnen bezoeken, maar ook bijvoorbeeld mee op het terras kunnen zitten, kost vanaf juli maximaal 7,50 euro. Dat blijkt uit een wetsvoorstel dat door demissionair minister van Volksgezondheid Hugo de Jonge vrijdag naar de Tweede Kamer is gestuurd.

De testbewijzen worden ingezet zodat sectoren sneller kunnen heropenen. Nederlanders betalen vanaf juli ongeveer een kwart van de waarde van de coronatest. Die wordt door het ministerie van Volksgezondheid op zo'n 30 euro geschat. De overheid neemt drie kwart van de prijs voor haar rekening.

Tot juni blijft de overheid de volledige kosten van testbewijzen op zich nemen, gezien tot dan de proef Toegang tot Testen draait. Daarmee onderzoekt de overheid of met testbewijzen de samenleving heropend kan worden. Als na juni nog steeds blijkt dat testbewijzen noodzakelijk zijn om veilig uitstapjes te kunnen maken, dan kost één bewijs per keer maximaal 7,50 euro.

De Jonge schrijft dat de testbewijzen "de terugkeer naar ons oude leven gaan versnellen. Daar zien we allemaal naar uit."

Hoe lang één testbewijs geldig blijft, is niet zeker. De Jonge zette in op een periode van 48 uur, maar dat was tegen het advies in van het Outbreak Management Team (OMT). Het OMT adviseerde om een periode van 24 uur aan te houden. Volgens De Jonge bleek die periode in de praktijk echter "niet haalbaar". NU.nl heeft deze vraag uitgezet bij het ministerie van Volksgezondheid.

Testbewijzen helpen kabinet stappenplan uit te voeren

De gewenste versoepelingen die het kabinet heeft opgesomd in het stappenplan om de samenleving te heropenen, gaan hand in hand met de testbewijzen. Zo wordt het bezoeken van een theatervoorstelling of sportwedstrijd in stap twee van het plan alleen met toegangstesten mogelijk.

De Gezondheidsraad oordeelde eerder dat een testbewijs inderdaad de vrijheid van inwoners kan vergroten, maar dat per situatie getoetst moet worden of het rechtvaardig is om een negatief testresultaat te eisen. De Jonge sprak onder meer over de ethische kwesties met het College voor de Rechten van de Mens, de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) en een adviescollege.

Mogelijk kunnen vaccinatiebewijzen en bewijzen dat personen recentelijk een besmetting hebben doorgemaakt op den duur als alternatief gaan dienen voor een negatief testbewijs. Daarvoor is aparte instemming nodig van de Tweede Kamer.

Door: NU.nl

Blijft gieren met de VVD66ers

Wel, dat is dan het probleem van de overheid.
Een politiek risico zal ik maar zeggen.
Overheid verbiedt de man/vrouw op werk te komen, is derhalve geen verlof.

Hugo is van het CDA

7,50 per test vragen.

via EU

Moet via EU anders wordt van Leyen boos

Gevolg dat het hele zorgcentrum, waar vrouwlief werkt, getest moet worden.

"half mei in potlood in de agenda"

Overheid? De werkgever moet dan gewoon het loon door betalen.

Wel, dat is dan het probleem van de overheid.
Een politiek risico zal ik maar zeggen.
Overheid verbiedt de man/vrouw op werk te komen, is derhalve geen verlof.

De cijfers laten prima versoepeling in de buitenlucht toe.
Die gaan namelijk 0.0 bijdragen aan besmetting

PVV-leider Geert Wilders trok zijn coronaklassieker - ‘gooi nu de terrassen open’ - weer uit de la.

Enkel als de overheid je ook naar het buitenland op vakantie gestuurd heeft of tijdens je vakantie de spelregels verandert.

Gaat lekker in Brazilië:

zo'n mafkees in NL

Dat krijg je ervan als je een idioot aan de macht hebt die alles bagatelliseert.

lol, het is precies in lijn met andere grote landen, sorteer eens op cases per 1M en deaths per 1M.

Acht deelnemers aan testvakantie op Rhodos in quarantaine
17 april 2021 12:12 Laatste update: 12 minuten geleden
81 NUjij-reacties
Delen via Whatsapp Delen via Facebook Delen via Twitter Delen via Linkedin Delen via email

Bij vier van de 188 Nederlandse deelnemers aan de vakantiepilot op Rhodos is vrijdag geen definitief negatief resultaat uit hun PCR-test komen rollen, zo laat reisorganisatie Sunweb zaterdag weten. Het viertal is in Griekenland afzonderlijk van elkaar in quarantaine geplaatst. Later in de middag zullen ze een nieuwe PCR-test ondergaan.

"De Griekse arts heeft voor vier PCR-testen aangegeven dat de geteste waarde zich op een bepaalde grens bevinden om een definitief negatief resultaat te kunnen geven", zo verklaart Sunweb. Ook de kamergenoten van de vier moeten uit voorzorg op hun hotelkamer blijven totdat de definitieve uitslagen bekend zijn.

De groep was de afgelopen week bij wijze van proef op vakantie op het Griekse eiland Rhodos. Daarbij moesten ze zich aan de geldende coronamaatregelen houden. Ook moesten ze een mondkapje dragen als ze over het terrein van het resort liepen.

Reizigers mochten bovendien niet zomaar naar het buffet lopen. Dat was alleen mogelijk onder begeleiding van een kelner. Die verzamelde de voorkeuren, om het eten vervolgens bij de tafel te serveren. Ook mochten reizigers het resort niet verlaten.

Alarm over slagkracht GGD weggehoond: ‘Bewindsman zei: ‘Infectieziekten zijn toch voorbij’’

Er is uitgebreid gewaarschuwd dat de Gemeentelijke Gezondheidsdiensten (GGD’s) niet klaar zouden zijn voor een pandemie, maar daar is niets mee gedaan. Door een falende GGD kon corona zich verder verspreiden in Nederland.

Dat blijkt uit maandenlang onderzoek van deze site naar GGD’s, waarvoor ruim honderd bronnen zijn geraadpleegd. Al sinds 2000 wordt in keiharde rapporten gewaarschuwd dat Nederland ‘onvoldoende is voorbereid’. Draaiboeken zijn ‘ondermaats’, opschaling ‘niet verzekerd’, terwijl omstandigheden die pandemieën veroorzaken ‘steeds nadrukkelijker aanwezig zijn’.

Het gevaar van infectieziekten is volgens meerdere (ex-)GGD-directeuren door de kabinetten-Rutte zwaar onderschat. ,,Bewindslieden vonden onze waarschuwingen belachelijk. ‘Infectieziekten zijn voorbij’, zei een bewindsman me letterlijk’’, verklaart Paul van der Velpen, 22 jaar directeur van drie GGD’s. Meermaals werden GGD-directeuren in persconferenties en Kamerbrieven verrast met nieuwe taken door minister van Volksgezondheid Hugo de Jonge. De CDA-bewindsman werd op zijn beurt boos als de chaos bij de GGD hem overviel.

Te weinig geld
Een van de hoofdoorzaken van de problemen is volgens oud-topambtenaren dat GGD’s eind jaren 80 zijn ondergebracht bij gemeentes, zonder duidelijke eisen en geld. Oud-RIVM-topman Roel Coutinho: ,,Dat is het nadeel als je GGD’s onderbrengt bij gemeenten. Die kijken altijd: waar kan ik het met minder doen.’’

Liefst 21 van de 25 GGD’s hadden in 2015 onvoldoende artsen en/of verpleegkundigen infectieziektebestrijding, maar een rapport daarover belandde volgens co-auteur Jos van de Sande ‘in de la’. Het jarenlange hoofd infectieziektebestrijding bij GGD Hart voor Brabant beschrijft dat er ‘sausjes’ over zijn verbetersuggesties gingen. ,,GGD-directeuren wilden niet weten dat ze niet voldeden aan de formatie-eisen. In officiële verslagen staat nooit het naadje van de kous.’’

Bruiloften met allochtonen genegeerd
Onderbezetting leidde ertoe dat bron- en contactonderzoekers moeilijke onderzoeken ‘onder het kleed moesten vegen’. ,,Bruiloften met allochtonen zijn genegeerd, vanwege taalproblemen’’, bevestigen verschillende uitzendkrachten die uitbraken moesten helpen indammen. Zij kregen te horen: vul maar ‘thuis’ in als waarschijnlijkste besmettingslocatie, zodat zij een volgend dossier konden oppakken. Een nakijker toont hoe gegevens ‘boordevol fouten’ naar het RIVM gaan.

Ook waren GGD’s tijdens deze pandemie op cruciale momenten onbereikbaar voor artsen, specialisten, school- en verpleeghuisdirecteuren. Een arts-microbioloog die bij een van de allereerste coronapatiënten van Nederland de GGD pas een dag later te spreken kreeg: ,,Het leek wel Jiskefet.”

De GGD is in de coronacrisis hét mikpunt van kritiek. Waarom was deze crisisorganisatie niet klaar voor een pandemie? Vanaf het begin van de virusuitbraak ging het mis en het kwam nooit meer goed. Een onderzoek naar de oorzaken van een falende dienst.

Het is een frisse voorjaarsdag in 2020 als een jonge medewerkster het kantoor binnenloopt van Paul van der Velpen, interim-directeur van de GGD Gelderland-Midden. Ze weet niet meer hoe ze verder moet. Van der Velpen beseft dat zij niet de enige is die op omvallen staat. ,,In het callcenter worden mensen verrot gescholden. Terwijl iedereen zich kapot werkt. En ’s avonds op tv zien we allemaal bijdehandjes die weten hoe het beter moet. Voor ziekenhuispersoneel wordt geapplaudisseerd, maar GGD’ers worden op hun kop gekakt. Jonge mensen, net gestart. Er waren momenten dat ik dacht: hoe krijgen we dit in de klauwen?’’

Het is meer dan een jaar na het uitbreken van corona in Nederland en ‘in de klauwen’ hebben de Gemeentelijke Gezondheidsdiensten het nooit gehad. Nu worstelen de GGD’s zich een weg door het zwabberende vaccinatiebeleid van het kabinet.

Deze krant sprak vanaf juni vorig jaar met ruim honderd betrokkenen van binnen en buiten de GGD. De dienst weigerde zelf medewerking. Mede om die reden en vooral uit bezorgdheid besloten tientallen medewerkers om toch te praten. Dit is het verhaal van een crisisorganisatie die deels zelf verantwoordelijk werd voor de coronacrisis in Nederland.



Als Roel Coutinho, de latere RIVM-voorman, in 1977 solliciteert bij de GGD, snappen collega-artsen er niets van. ,,Ze verklaarden me voor gek. Hoe kon ik mijn leven vergooien aan zoiets saais? De GGD was overbodig, mensen kregen toch geen polio of tbc meer? In de hiërarchie in de geneeskunde stonden specialisten bovenaan, daarna kwamen huisartsen. Onderaan bungelde publieke gezondheid.’’

Toch gaat Coutinho bij de GGD Amsterdam aan de slag als hoofd van de afdeling Volksgezondheid. Later volgt een kaalslag. CDA-minister Elco Brinkman maakt eind jaren 80 gemeenten, en niet langer het rijk, verantwoordelijk voor de GGD. Paul van der Velpen, die ruim 22 jaar aan het hoofd stond van drie GGD’s: ,,Het kabinet schoof alles naar gemeenten, zonder duidelijke eisen en zonder budget.’’

Met de komst van de Wet Publieke Gezondheid in 2008 krijgen GGD’s er taken bij voor het landelijk bestrijden van infectieziekten. Maar op last van de betrokken gemeenten - het was crisis - moesten alle 25 GGD’s zwaar bezuinigen. ,,GGD’s moesten echt bedelen’’, zegt ex-GGD-directeur en hoogleraar zorgfinanciën Richard Janssen. Coutinho: ,,Dat is het nadeel als je GGD’s onderbrengt bij gemeenten. Die kijken altijd: waar kan ik het met minder doen.’’ Van der Velpen: ,,In de acht jaar dat ik directeur was in Amsterdam, is 30 procent bezuinigd.’’

Waakvlamniveau
Keer op keer klinkt harde kritiek. Maar volgens experts gebeurde daar tijdens de kabinetten-Rutte niets mee. Noch minister Hugo de Jonge, noch zijn voorganger Edith Schippers (VVD), grijpt in, klinkt het. ,,Sinds 2008 zitten de GGD’s op waakvlamniveau’’, zegt oud-directeur van de GGD-koepel Laurent de Vries. ,,Een epidemie bestrijden zit er dan niet in. Alsof je tegen de brandweer zegt: de laatste tijd zijn er geen grote branden meer, laten we de boel maar afschalen.’’

Aanhoudend bezuinigen kan ernstige gevolgen hebben, concluderen toezichthouders. Al sinds 2000 wijst het ene na het andere snoeiharde rapport erop dat Nederland niet is voorbereid op een pandemie. Neem het inspectierapport ‘Staat van de Gezondheidszorg 2005’. Belangrijke draaiboeken zijn ‘ondermaats’ en ‘onvoldoende getest op wetenschappelijke deugdelijkheid en uitvoerbaarheid’. Mocht er een epidemie uitbreken, dan is ‘adequate opschaling niet verzekerd’. De slotsom: ‘Nederland is onvoldoende voorbereid op epidemieën met grote gevolgen voor volksgezondheid.’ Terwijl omstandigheden die zulke epidemieën veroorzaken ‘steeds nadrukkelijker aanwezig zijn’.

Het rapport klinkt als de waarschuwing van iemand die na de coronapandemie terugreist in de tijd: ‘Door de grote toename van internationaal verkeer kan verspreiding van micro-organismen binnen korte tijd over grote delen van de wereld plaatsvinden.’ ‘De noodzakelijke technische infrastructuur, zoals een geschikte database voor grootschalige bron- en contactopsporing, ontbreekt.’ En, waarschuwt de toezichthouder, bij infectieziektebestrijding is opschaling van belang bij vaccinaties.

Het zijn de jaren waarin Hans de Goeij, jarenlang actief als GGD-directeur, is opgeklommen tot directeur-generaal Volksgezondheid. In diverse publicaties waarschuwt deze topambtenaar voor de gevolgen van de afkalving. Voelde hij zich een roepende in de woestijn? ,,Breek me de bek niet open’’, zegt hij. ,,Ik herinner me hoe een grote stad voorstelde om de GGD op te heffen. Infectieziekten waren toch voorbij.’’ De situatie verergerde door de Mexicaanse griep, stelt De Goeij. Wereldwijd kostte die ruim 18.000 mensenlevens, in Nederland circa zestig, minder dan een gewone griep. ,,Achteraf werd ons verweten dat 40 miljoen onnodig was uitgegeven. Als we daarna waarschuwden voor een epidemie, klonk het steeds: ‘ah, net als bij de Mexicaanse griep, zeker’.’’

‘Team redt het niet meer!!!!’
Als op 28 januari in China 106 mensen zijn gestorven en wereldwijd vierduizend mensen zijn besmet, bestempelt het Nederlandse kabinet Covid-19 tot A-ziekte. Daarmee valt het onder verantwoordelijkheid van minister De Jonge en is er ineens wél geld. ,,Dat klinkt mooi, maar dat zorgt niet meteen voor meer mensen’’, benadrukt Van der Velpen. Een arts infectieziekten opleiden duurt vier jaar, ná de opleiding tot basisarts. Op 28 februari - slechts één dag nadat een man uit Loon op Zand als eerste Nederlander positief is getest - is de GGD al overvraagd. Bij de GGD Hart voor Brabant, dan Nederlands grootste brandhaard, is vrijwel direct tekort aan alles: van voldoende toegangssleutels tot menskracht voor weekenddiensten.

In een spoedberaad van infectieziektebestrijders, is de paniek groot, blijkt uit verslagen. Korte staccato zinnen tonen chaos. ‘Overzicht is kwijt.’ Het eindoordeel over die sessie beslaat vijf woorden: ‘Team redt het niet meer!!!!’

De week daarop volgen de eerste ziekenhuisopnames in de regio Rotterdam. Een betrokken arts-microbioloog weet het nog precies. ,,Tussen tien en elf uur ’s avonds wilde ik onze allereerste coronapatiënt melden. We riepen als ziekenhuis ons crisisteam bijeen en wachtten op instructie van de GGD. Pas rond middernacht kreeg ik de GGD-arts aan de lijn. Die zei: ‘Weet u wel dat het nacht is? We bellen morgen wel terug.’ Twintig mensen luisterden mee. Wij werden totaal aan ons lot overgelaten. We hebben het er nog wel eens over hoe volstrekt krankzinnig dat was.’’

Het bleek geen incident. ,,In het begin moesten we elk geval direct melden, maar kregen we de GGD heel lastig te pakken. ’s Nachts sprak de portier meestal: ‘Die ligt te slapen.’ Complete ruzies hadden we erover. Overdag belde ik boos de GGD: ‘Jullie werken blijkbaar van acht tot vijf en daarna doe je niks meer!’’’ Die mentaliteit wordt volgens hem mede veroorzaakt door de belabberde beloning van GGD-artsen. ,,Je werkt bij de GGD óf uit enorme gedrevenheid, óf je doet het omdat je nergens anders aan de bak komt. Jammer genoeg lopen er bij de GGD ook mensen rond van de laatste categorie. Na twintig jaar uitknijpen is de GGD een uitgeperste citroen. Er is zolang bezuinigd dat je er - wanneer er echt rottigheid is - gewoon niks aan hebt.’’

Ook als de scholen weer open gaan, merken die, dat zij om 17.05 uur de GGD niet meer te pakken krijgen. Daardoor zijn volgens schooldirecties nodeloos klassen naar huis gestuurd. Schooldirecteur Jan Wiegers van het Gelderse Dorenweerd College: ,,Het was geen opzet of onbenul. Ik denk dat de GGD daar gewoon niet goed over heeft nagedacht.’’

Op betere bereikbaarheid van GGD’s wordt al jaren gehamerd. Ook in 2015 al blijkt bij meerdere GGD’s de arts-infectieziekten niet 24/7 bereikbaar.

Geen contact
Begin maart ondervindt de door corona getroffen Suzanne dat ook. Voordat ze symptomen krijgt, besmet ze haar vader en haar zoon. Haar vader besmet op zijn beurt haar oom. Suzanne belandt in het ziekenhuis. Haar vader en oom ook. Anderhalve week later overlijden vader en oom op dezelfde dag. ,,Mijn vader ging vier minuten na zijn broer.’’

Het bizarre: Suzanne hoort niets van de GGD. Terwijl ze tot de eerste lichting van enkele honderden Nederlanders met een positieve coronatest behoort en meerdere sterfgevallen in haar directe kring heeft. ,,Ik weet precies wanneer en waar ik besmet ben geraakt. Dat wilde ik melden, maar niemand van de GGD vroeg iets. Uiteindelijk heb ik ze zelf maar gebeld.’’

Volgens experts duurde het veel te lang voordat bron- en contactonderzoek in Nederland op gang kwam. ,,In maart en april was Duitsland daar al volop mee bezig’’, weet veldepidemioloog Amrish Baidjoe, een van de weinige Nederlanders met uitgebreide ervaring met ziekte-uitbraken. ,,Duitsland leidde massaal mensen op. Binnen 48 uur zaten vacatures voor containment scouts vol.’’ Volgens Baidjoe is het verhaal van Suzanne geen uitzondering, maar toch vreemd. ,,Geen bron- en contactonderzoek kan leiden tot escalatie. Verspreiding blijft onder de radar, een cluster zie je dan als het te laat is.’’

Nederlandse GGD’s werken volgens experts zo dicht tegen schaarste aan, dat die in de eerste maanden totaal zijn overlopen. ,,Er was simpelweg geen capaciteit’’, aldus Baidjoe. ,,Pas in juni kwam bron- en contactonderzoek op gang.’’ Een handjevol bron- en contactonderzoekers werkte volgens een betrokken GGD-arts keihard, ‘maar het duurde vijf maanden voor de achterstand was ingehaald’.

Ook testen bleven vaak uit. In het voorjaar loopt een zwaar getroffen Gelders verpleeghuis er tegenaan dat de GGD coronatesten weigert. Een verpleeghuisdirecteur: ,,Ik heb geleerd om om de GGD heen te werken.’’ Volgens een arts op de spoedeisende hulp hield de GGD zich weliswaar aan de richtlijnen, maar had die toen mans genoeg moeten zijn om af te wijken van het protocol. ,,Toen officieel nog geen corona in Nederland was, had ik een heel sterk vermoeden dat een patiënt besmet was. Hoe ik het ook probeerde, ik kreeg geen test. Zelfs een patiënt die in China was geweest mét luchtwegklachten, kreeg van de GGD geen test omdat die geen koorts had. Meerdere nachten lag ik wakker: mijn god, ik hoop niet dat de hele regio besmet raakt.’’

Nederland probeert de testachterstand in te halen. In mei stelt minister De Jonge in een persconferentie dat iedereen met klachten vanaf 1 juni getest kan worden. Sjaak de Gouw, die als voorzitter infectieziektebestrijding bij de landelijke GGD uitgroeide tot boegbeeld, geeft later toe dat hij door die boodschap is verrast. Als De Gouw een paar dagen later in het Catshuis moet uitleggen hoe de GGD’s dit gaan aanpakken, is de titel van zijn presentatie: ‘Een grote uitdaging, die we samen gaan waarmaken’.

Bij de lancering van het landelijke afsprakennummer op 1 juni, kan de lijn honderdduizenden telefoontjes niet aan. Een maand later erkent De Gouw nog een nederlaag. Hij geeft aan dat er te weinig bronnen worden achterhaald, zodat er geen goed landelijk beeld te zien is. Dat verontrust veldepidemioloog Arnold Bosman. ,,Om het virus in te kunnen dammen, is zicht hierop juist broodnodig. Anders kun je ook geen centrale regie voeren.’’

De Jonge kookt van woede
Gebrek aan regie wordt ook pijnlijk duidelijk na de persconferentie op 6 augustus 2020. De Jonge zegt dan dat ‘we dankzij bron- en contactonderzoek vuurtjes snel uit kunnen trappen’. Nog geen 24 uur later maken de GGD Amsterdam en Rotterdam bekend het bron- en contactonderzoek uit te kleden. Door die boodschap wordt De Jonge compleet overvallen. Hij kookt van woede.

Omgekeerd worden GGD-directeuren ook meermaals verrast door zijn aankondigingen. ,,Ook al was er vooraf intensief contact tussen GGD’s en , in de persconferentie hoorden we dan ineens dingen die niet waren afgesproken’’, verklaart Van der Velpen. Een collega-directeur: ,,In Kamerbrieven stonden beloftes terwijl daar in onze beleving nog over gesproken moest worden. Wij moesten het dan weer oplossen.’’ Als De Jonge - zonder medeweten van GGD-directeuren - aankondigt op welke dag het vaccineren start, vallen hun monden open van verbazing.

Volgens deskundigen komt dit doordat zelfs nu niet duidelijk is wie de leiding heeft. Dat blijkt ook als het ‘redteam’, een club van onafhankelijke experts, op 13 augustus om tafel gaat met minister De Jonge en zijn hoogste ambtenaar. Bosman: ,,Wij vroegen aan De Jonge en secretaris-generaal Erik Gerritsen: ‘Wie is de baas van de GGD?’ Tot mijn grote verbazing keken zij elkaar aan en herhaalden zij de vraag.’’ Volgens de wet kan de minister aanwijzingen geven aan de voorzitter van de veiligheidsregio en die kan vervolgens de eigen GGD aansturen. In ‘oorlogstijd’ moet de minister de touwtjes in handen krijgen, vinden experts als Bosman en De Vries.

Ook al is in die maand augustus het aantal besmettingen relatief laag, bij bron- en contactonderzoek loopt het nog steeds niet soepel. Tijdelijk medewerker Paul, die zijn achternaam liever niet gepubliceerd ziet: ,,Een goed voorbeeld is een corona-uitbraak in een feestcafé in Montfoort. De halve tent was besmet.’’ Toch horen veel feestgangers niks van de GGD en blijven niet binnen. ,,Pas nadat die uitbraak overging op de plaatselijke voetbalclub en het nieuws haalde, is een groot onderzoek gestart.’’

‘Makkelijk’ te achterhalen uitbraken worden volgens verschillende medewerkers eerder opgepakt. Contactonderzoeker Brenda: ,,Nadat een boete voor een Utrechts restaurant de media haalde, is daar zelfs op geproost. Met één ‘voorbeeldcasus’ wilde de GGD iedereen bangmaken. De burgemeester kwam zelfs kijken hoe goed contactonderzoekers dat in kaart brachten. Maar bruiloften met allochtonen werden genegeerd, vanwege taalproblemen.’’

Ook bij het vrijdagmiddaggebed in de moskee zou het devies zijn: we praten er niet over. De aanleiding daarvoor was puur praktisch, zeggen onderzoekers. ,,Er werd pragmatisch gedacht: dit lukt toch niet.’’ Contactonderzoekers vrezen dat mede daardoor relatief veel mensen met een migratieachtergrond corona kregen. Paul: ,,Als je iets laat doorwoekeren, stopt het niet. Ik ben bang dat het niet nabellen van die buitenlandse bruiloften tot meer zieken en doden heeft geleid.’’ Het doet medewerkers denken aan de toeslagenaffaire. ,,Ali’s en Fatima’s zijn anders behandeld dan Henk en Ingrid.’’

Te weinig geschoold personeel
Tijdens de tweede coronagolf kan een OMT-lid het gestuntel met het bron- en contactonderzoek bij oplopende besmettingsaantallen niet aanzien. ,,Besmettingsaantallen stegen enorm, maar wachttijden voor onderzoek liepen nog harder op. Er was simpelweg te weinig geschoold personeel.’’ Liefst 21 van de 25 GGD’s zijn niet in staat het onderzoek zelf uit te voeren.

Ernst Kuipers, voorzitter van het Landelijk Netwerk Acute Zorg (LNAZ), vindt de situatie zo ernstig dat hij op 1 oktober roept dat alle GGD’s andere prioriteiten moeten stellen. Mensen die positief getest zijn, moeten voortaan zelf hun contacten bellen, zegt hij. GGD-baas De Gouw noemt die situatie ‘suboptimaal’.

Eind augustus is bepaald dat de enorme hoeveelheid uitzendkrachten die intussen is ingehuurd voor bron- en contactonderzoek alleen contacten van besmette patiënten mogen bellen. Insiders bevestigen echter dat uitzendkrachten tot op de dag van vandaag - niet gehinderd door enige kennis - coronapatiënten van adviezen voorzien. Het menselijk leed dat daarachter schuilgaat, raakt uitzendkracht Brenda. ,,Een besmette man had het er moeilijk mee dat hij niet naast zijn besmette vrouw mocht slapen, die ook al kanker had. Maar dat was niet nodig!’’ Veldepidemioloog Bosman: ,,Uitzendkrachten draaien voor 12 euro per uur overuren om zonder hulp moeilijke gesprekken met Covid-patiënten te voeren.’’ Ook is er kritiek op de kwaliteit van tijdelijke krachten.

Brenda is één van de weinige uitzendkrachten die jarenlang bij grote instanties heeft gewerkt. Omdat er te veel mis gaat bij het vastleggen van informatie vraagt de manager haar in het najaar om het nakijken te structureren. Ze schrikt. Afgeronde bron- en contactonderzoeken die ze bekijkt voordat ze naar het RIVM gaan, staan boordevol fouten. Doordat ze alle fouten per mail opstuurt, onderbouwd met bijlagen, kan ze die nog tonen. ,,Sommige formulieren bleken leeg. Daar was helemáál niet achteraan gebeld.’’

Het stoort bron- en contactonderzoekers nog het meest dat zij aangespoord worden om te constateren dat patiënten het virus ‘thuis’ opliepen. Paul: ,,Er werd gezegd: zet maar ‘thuis’ neer als waarschijnlijke besmettingslocatie. Terwijl het net zo goed op iemands werk kon zijn. Bij ‘thuis’ kun je simpel vaststellen dat partner en kind niks hebben. En op naar het volgende dossier.’’ Brenda vult aan: ,,Als ik de premier op persconferenties hoor zeggen dat de meeste besmettingen thuis plaatsvinden, denk ik: ja ja... Die gegevens zijn helemaal niet betrouwbaar.’’

‘Bij de start was er niks’
In de herfst schiet het Nederlandse bedrijfsleven de GGD te hulp om testcapaciteit op te schroeven. Onder aanvoering van werkgeverskoepel VNO-NCW stampt een consortium van bedrijven als Shell, ASML, KLM en Randstad zeven XL-sneltestlocaties uit de grond. Betrokkenen schrikken van de stand van zaken. ,, Bij de start van het project was er bijna niets. Geen veld, of een leegstaande loods of hal.’’

Achter de schermen wordt gehakt gemaakt van de GGD, terwijl defensie - die de hulpactie coördineert - op het schild wordt gehesen. Shell’er Edith van Dijk: ,,De rol van defensie in dit project was cruciaal.’’ Alleen de XL-teststraat in Arnhem-Nijmegen sluit alweer een paar weken na opening, omdat die omgebouwd zou moeten worden voor snellere testresultaten. ,,Daar doe je natuurlijk al dat werk niet voor’’, betreurt een betrokkene die stelt dat er ‘onvoldoende afstemming’ was tussen het ministerie, VNO-NCW en de GGD. ,,Ik merkte dat er weerstand was bij de GGD omdat die het niet op hun eigen manier kon doen. Het is in het maatschappelijk belang dat zoveel mogelijk mensen getest worden, dat lijkt de lokale GGD te vergeten.’’

Het ‘op eilandjes werken’ door GGD’s wordt door velen verguisd. ,,Als een coronapatiënt in Utrecht woont, maar zich in Amsterdam laat testen, nemen geen van beide GGD’s contact op. ‘Dat is het zwarte gat, laat dat maar zitten’,’’ krijgt een medewerker te horen. Nadat een besmet persoon met Transavia naar Spanje vloog, ging geen signaal naar de GGD Kennemerland, die deze gegevens verzamelt. Brenda: ,,Het kabinet kan dan zeggen dat niemand tijdens een vliegreis besmet raakte, maar brandhaarden komen zo ook nooit aan het licht.’’

Het ‘hoofdpijndossier’ ict is daar mede debet aan. GGD’ers balen dat het ministerie nooit fatsoenlijke infrastructuur financierde. Volgens een GGD-arts, die zich groen en geel ergert aan de software waarmee gewerkt wordt, is ‘CoronIT gemaakt door een stel amateurs’. Deze arts noemt dit een ‘matig marginaal programmaatje wat de ruggengraat moet zijn, om informatie vandaan te halen’.

Ook medewerkers die met HP Zone werken, het computerprogramma dat wordt gebruikt door alle 25 GGD’s, op basis waarvan het RIVM de dagelijkse besmettingscijfers meldt, herkennen dat. ,,Op drukke dagen vliegt het systeem er gewoon uit. Ook wel eens een uur of twee. Dan sta je uit je neus te eten.’’ Een leverancier van uitzendkrachten: ,,Zoveel storing is bij geen enkele andere werkgever voorgekomen.’’ Waar de inspectie in 2005 al wees op het gebrek aan goede databases, concludeert de toezichthouder in maart 2021 wederom: ‘Goed functionerende ict-systemen zijn cruciaal. De inspectie ziet hier grote knelpunten.’

Slecht voorbereid op vaccineren
Nederland begint op 6 januari 2021 als allerlaatste EU-land met vaccineren. Ook voor deze extreem trage start wordt ict aangewezen als ‘bottleneck’. Roemenië, Hongarije en Bulgarije zijn ons voor. Waar de ziekenhuizen na twee dagen 15.000 vaccinaties zetten, stokt de teller bij de GGD op veertig. Coutinho noemt het ‘vrij verbijsterend en beschamend’. ,,Wij beschermen mensen later tegen de ziekte en daardoor gaat de overbelasting van de zorg langer door. Dit kost levens.’’

Volgens oud-GGD-voorman Laurent de Vries is ‘de vaccinatie logistiek van de GGD niet het echte probleem’. ,,Er zijn voldoende prikkers. Er zijn gewoonweg te weinig vaccins ingekocht.’’ Hugo de Jonge had volgens hem nooit mogen afwijken van ‘het zeer duidelijke advies van de Gezondheidsraad’, om eerst ouderen en kwetsbaren te vaccineren. ,,Maar hij bleek gevoelig voor actieve lobby’s van ziekenhuizen en ic’s. Daardoor ging alles schuiven.’’

Volgens voorzitter van de landelijke GGD Ghor André Rouvoet komt dit doordat GGD’s pas op 1 december hoorden dat zij in januari moesten starten met prikken. Maar dat de GGD het heft in eigen handen had kunnen nemen, blijkt uit het in 2016 gepubliceerde GGD-rapport ‘Publieke gezondheid borgen’. Hierin staat dat GGD-directeuren ‘in acute situaties’ ‘professionele regie’ moeten voeren op ‘vaccinatieprogramma’s bij een grieppandemie’. Een jaar eerder waarschuwde de inspectie al: ‘GGD’s oefenen te weinig met uitbraken van infectieziekten en massavaccinaties’. ,,Van belang is het doen van grotere oefeningen, maar kleinere oefeningen zijn ook nuttig. Deze situatie acht de inspectie zorgelijk.’’

Ruim vier maanden na de start van de vaccinaties blijven, mede dankzij het zigzaggende kabinetsbeleid, knelpunten zich voordoen. Priklocaties blijven leeg, er is onenigheid over het gebruik van vaccins die ‘overblijven’. De GGD Noord-Limburg gaf die aan kwetsbare patiënten, maar de dienst werd deze week teruggefloten.

Het piept en het kraakt en het was allemaal voorspeld. Het stond in rapporten en werd geroepen door bezorgde ambtenaren. Maar volgens oud-GGD-directeur Van der Velpen was het hoogste niveau er simpelweg niet ontvankelijk voor, omdat het niet voelde als een urgent probleem. ,,Bewindslieden vonden die waarschuwingen belachelijk. ‘Infectieziekten zijn voorbij’, zei een bewindsman letterlijk tegen mij. Op het ministerie was maar een handjevol mensen als Hans de Goeij nog met infectieziektebestrijding bezig. Zij werden gezien als de gekkies van het ministerie.’’

Binnen de GGD was er ook zo’n ‘gekkie’: Jos van de Sande. Hooggeplaatste GGD’ers omschrijven hem als ‘iemand die met de vuist op tafel durfde te slaan’, en problemen voorzag. Van de Sande, jarenlang hoofd infectieziekten voor de GGD Hart voor Brabant, schreef in 2015 in opdracht van de landelijke GGD-koepel een plan van aanpak voor het verbeteren van infectieziektebestrijding. In het rapport legt hij de vinger niet op één, maar op alle zere plekken. Zo staat er hoe 21 van de 25 GGD’s op infectieziektebestrijding minder artsen en verpleegkundigen hebben dan minimaal vereist.

Gezamenlijk hadden de GGD’s minstens 88 artsen in dienst moeten hebben. Het waren er 55, inclusief parttimers. Wat er met zijn rapport gebeurde? Van de Sande lacht schamper. ,,In de la verdwenen! Al heb ik het de laatste tijd regelmatig uitgedeeld aan mensen.’’ De inspectie was volgens Van de Sande niet blij met zijn rapport. ,,Mensen herkenden zich er niet in, ze dachten: zo erg is het nou óók weer niet.’’ En dat terwijl het rapport voor publicatie nog werd aangepast op verzoek van de GGD-directeuren. Van de Sande: ,,Nadat mijn collega en ik het rapport schreven, zijn er nog allerlei sausjes overheen gegaan. De directeuren wilden niet weten dat ze niet voldeden aan formatie-eisen. Binnen de GGD worden dingen met de mantel der liefde bedekt.’’

En zo ontstond na dertig jaar bezuinigen en genegeerde waarschuwingen de situatie dat de gezondheidsdiensten in ons land niet klaar waren voor iets dat onherroepelijk zou gebeuren: een pandemie. En tóen het misging, kregen de mensen die er werkten, de schuld. Wie er verantwoordelijk is voor dat falende beleid? Arts-microbioloog van het Groningse UMCG Alex Friedrich: ,,Het is de schuld van degenen die ervoor zorgden dat de GGD’s geen enkel vet meer op de botten hadden. De verantwoordelijkheid daarvoor ligt bij iedereen die heeft meebeslist om deze publieke instelling niet sterk te maken voor het geval dat nodig zou zijn.’’

Volgens Friedrich is het ‘alsof je de GGD’s vraagt om de marathon te lopen, terwijl ze altijd maar één kilometer mochten oefenen’. ,,Wijzen naar die arme loper is dan makkelijk, maar absurd.’’

Met medewerking van Adrianne de Koning, Marjolein Groenendijk en Eric Reijnen-Rutten.

Alles heeft rutte kapot bezuinigd.

een kelner. Die verzamelde de voorkeuren, om het eten vervolgens bij de tafel te serveren.

Pas op, zo tijdelijk is al dat testen niet

Fieldlabs Is het ook niet gewoon makkelijk, al die bezoekers registreren? We zijn zo blij met een flintertje vrijheid dat we niet klagen over de prijs die we betalen, aldus Christiaan Weijts.

Was de lockdown de fase waarin we in het gips zaten, dan waren we onderhand wel toe aan het loopgips. Ietsjes meer bewegingsvrijheid, al blijft het knellen. De pilots en fieldlabs, deze week in stroomversnelling geraakt, lijken zo’n soepeler gips te zijn. Wie is ingeloot, mag op proefverlof naar Rhodos of Gran Canaria. Aan de uitzinnige blijheid van de reizigers in de vertrekhallen, op weg naar hun zonovergoten fieldlab, zag je hoe diep de hunkering en het gemis zijn.

Kennelijk is de testbereidheid voor zulke pretexperimenten een stuk hoger dan die in het hoger onderwijs, waar maar dertig procent van de studenten wilde meewerken, nota bene met een veel laagdrempeliger zélftest. Wel voor de leuke uitjes, niet voor het alledaagse leven, kun je nu al concluderen.

Christiaan Weijts is schrijver en columnist bij NRC.

Uiteraard ging er van alles mis. Te weinig testcapaciteit bij Madurodam en Keukenhof, bezoekers die wegbleven bij Madame Tussauds, Toverland dat alsnog afhaakte... Laconiek gesteld: er zou eens wél iets lukken in onze pandemiebestrijding.

Maar voorbij al het geklungel is er vooral weer nieuwe verwarring gezaaid. Zeker met het opschalen naar evenementen met wel tienduizend feestgangers ontstaat nu de indruk dat die testevenementen de heropening zelf zijn, het eerste kiertje naar de vrijheid. Het kabinet presenteert het fieldlab ook als zodanig, als zoethoudertje en pr.

Maar is dat wel zo? Om het nog ingewikkelder te maken hanteert de overheid een onderscheid tussen ‘pilots’ en ‘fieldlabs’. Die laatste moeten onderzoeken hoe evenementen ‘op termijn’ weer veilig open kunnen. De pilots geven iets meer perspectief: gaat het goed, dan kunnen er méér van zulke evenementen komen, onder de ‘Tijdelijke wet testbewijzen Covid-19’ die 1 mei moet ingaan. In beide gevallen gaat het dus om experimenten, niet om echte versoepelingen. Het zijn proefnemingen met een nieuw, onorthodox type elastisch windsel, dat bij bewezen succes wellicht kan worden ingezet.
Lees ook: Vertrouwen is kostbaar en gedijt niet bij dwang

Argwaan is gepast

Tijdelijk, op termijn: in deze crisis zijn dat signaalwoorden waarbij argwaan gepast is. Hebben we het hier inderdaad over een kortstondig, net iets minder benauwend overgangsmiddel naar onze vroegere mobiliteit? Volgens het ‘heropeningsplan’ zouden we er dan vanaf zijn op 1 juli. Nieuwsuur legde die datum voor aan Tom Middendorp, oud-commandant der strijdkrachten, die de hele testoperatie leidt. Hij beaamde het. Hij hoopte op 1 juli inderdaad „overbodig” te zijn geworden.

Dat hopen wij allen met hem, maar in dat geval is het toch wel erg duur spul waar hij ons mee inzwachtelt. Wie 925 miljoen euro neertelt voor iets wat hij over een week of tien opgelucht afdankt, zou ik niet zomaar budgethouder maken van de crisiskas, zeker niet als het toezicht erop tekortschiet.

Als het zo tijdelijk is, dan zijn vooral die pilots en fieldlabs zelf overbodig. Dan kan dat miljard beter naar effectieve langetermijnbescherming als schoolventilatie en vaart maken met vaccinatie. Aannemelijker is dat het helemaal geen tijdelijke overbrugging is, maar een investering, in een testmaatschappij voor onbepaalde tijd. Die Tijdelijke wet testbewijzen kan in de praktijk best eens niet zo heel tijdelijk zijn. Kijk alleen maar naar het vanzelfsprekende gemak waarmee de tijdelijkste aller maatregelen keer op keer in reprise gaat, zonder bewezen succes: de avondklok. De experimentele CoronaCheck-app moet vanaf juni ook als toegangsbewijs na vaccinatie gaan werken. Ook dat is heus niet voor één maandje.

Prikoperette

De onderliggende kwestie is deze: veel van wat we nu beslissen gaat langdurige invloed hebben op de inrichting van onze samenleving. Op zichzelf is het goed om gevaccineerden eerder vrijheden te geven. Zeker met het bedaagde adagio van onze prikoperette is dat de enige manier om nog wat te redden van wat er resteert aan horeca en cultuur. Maar er moet ook een moment zijn waarop we verklaren dat we klaar zijn. Dat is bij het zetten van de laatste prik. Dan zetten we de schaar in al het loopgips.
Praat mee met NRC

En dan nog zullen er instanties zijn die kermen: kijk nou uit, het is nog niet veílig! De Peruaanse variant, de Nieuw-Caledonische…! En is het ook niet gewoon makkelijk, alle bezoekers registreren? Voor het geval er een nieuwe uitbraak van iets is, of een onvoorziene calamiteit?

Al die stemmen moeten we negeren, als we geen samenleving willen die alle gezondheidsrisico’s denkt uit te bannen met het optuigen van controlepoortjes en restricties. Als het om ons dagelijks leven gaat (school, werk, openbaar vervoer) is de weerstand vermoedelijk wel sterk genoeg. Daar zal het, mag je aannemen, ook juridisch ondoenlijk zijn om een medische apartheid in te voeren tussen immuun en niet-immuun. Het gevaar zit hem bij al die leukere, net iets minder essentiële uitjes, bij de plekken van uitbaters met elk hun eigen deurbeleid.

Die fieldlabs maken ons zo dolblij met een flintertje van onze vroegere vrijheid dat we allang niet meer tegen elkaar durven te klagen over de prijs die we ervoor betalen. Voor vakanties en festivals nemen we het loopgips voor lief. Ook al begint het steeds meer te lijken op een permanente brace, we doen alsof het ons zit als gegoten.

Forza! schreef: Alles heeft rutte kapot bezuinigd.

Da's niet netjes van Alles.

Wel fijn. Anders ging alles van m'n salaris op aan belastingen. Nu toch net iets minder.

Dat krijg je ervan als je een idioot aan de macht hebt die alles bagatelliseert.

Als op 28 januari in China 106 mensen zijn gestorven en wereldwijd vierduizend mensen zijn besmet, bestempelt het Nederlandse kabinet Covid-19 tot A-ziekte. Daarmee valt het onder verantwoordelijkheid van minister De Jonge en is er ineens wél geld.

nu nog

Nog? Ze zijn 180 graden gedraaid.

adviezen van het RIVM en OMT.

Ik ga het niet eens proberen uit te leggen...

Het is ontzettend simpel:

In het voorjaar 2020 waarschuwt FVD voor het coronavirus. Niemand weet er nog echt wat vanaf en de 1e tekenen vanuit China zijn ernstig.
De grote partijen lachen 'm nog net niet uit en doen helemaal niets. Volgens het RIVM is de kans zeer klein dat corona in Nederland komt.

Een tijdje later nadat we allemaal lekker op wintersport zijn geweest en carnaval hebben gevierd blijkt het virus toch wel erg snel te verspreiden en worden er in maart wat maatregelen genomen. Iedereen snapt het, want inschaling van het onbekende virus 'A' zeer dodelijk.

FVD pleit voor een korte lockdown (2 weken) om in kaart te brengen waar de brandhaarden in NL zijn. Geen gehoor, een lockdown is onzin volgens de grote partijen terwijl toen niemand echt wist wat de impact ging zijn.

In de zomer van 2020 was corona erg op de achtergrond en kwam er steeds meer info over de ernst ervan.

Nadat gaandeweg duidelijk is dat corona veel minder dodelijk is dan eerst gedacht en voor grote groepen onschadelijk, pleit FVD ervoor gericht mensen binnen te houden die zwak zijn en de rest gewoon door te laten gaan. Maar nee, juist nu zijn het de partijen die alles eerst maar onzin vonden degene die nu krampachtig vast houden aan een al halfjaar durende economisch slopende lockdown, gevuld door angst en keer op keer foute modellen en adviezen van het RIVM en OMT.

Dus naarmate het duidelijker werd dat corona veel minder ernstig is dan eerst gedacht, gaan VVD en CDA alsmaar strengere maatregelen nemen tegen elk beetje gezond verstand en wetenschappelijke onderbouwing in. Want dwang vaccinatie met corona paspoorten en een testmaatschappij de enige uitweg!

Dus ja, volledig logisch dat men door nieuwe inzichten gedraaid is over lockdowns.

Noem eens 1 onwaarheid in mijn stuk met goede onderbouwing.

Ik ga het niet eens proberen uit te leggen..

Het is ontzettend simpel:

Noem eens 1 onwaarheid in mijn stuk met goede onderbouwing.