De vrienden van Margo: hoe onafhankelijk is NPO Ombudsman Smit?
“Zoek de waarheid, doe geen kwaad, wees transparant en onafhankelijk. Hoe moeilijk kan het zijn?” Deze woorden sprak Margo Smit eind vorig jaar in Het Parool over journalistieke kwaliteit.

Margo Smit. Tot 2022 een naam die bij de meeste mensen waarschijnlijk geen belletje zou doen rinkelen. Dat veranderde het afgelopen jaar. Smit werd als NPO Ombudsman van de Nederlandse publieke omroep een bekend gezicht door haar twee rapporten over omroep Ongehoord Nederland (ON!). Zij zocht in die periode zelf ook graag de pers op. Opvallend genoeg zelfs al twee dagen na de eerste televisie-uitzending van Ongehoord Nieuws, het actualiteitenprogramma van ON!, op 22 februari 2022.

Hoewel veel mensen zich dus pas in het afgelopen jaar bewust zullen zijn geworden van het bestaan van een NPO Ombudsman, vervult Smit deze functie al sinds 1 januari 2017. Op haar website is te lezen dat zij als Ombudsman een brug wil slaan tussen de mensen voor wie de programma’s op het gebied van nieuws, actualiteiten, sport, informatie en educatie gemaakt worden en de mensen die ze maken. Een echte bruggenbouwer, zo ziet Smit zichzelf. De NPO stelt namens toenmalig bestuursvoorzitter Shula Rijxman bij haar benoeming: “Smit zal alle omroepen en organisaties die via de NPO uitzenden gevraagd en ongevraagd van onafhankelijk advies dienen over hun journalistieke programma’s”.

Onafhankelijkheid. Een term waar dus zowel de NPO als Smit zelf graag aan refereert wanneer het gaat om het optreden van de Ombudsman. Die onafhankelijkheid lijkt te worden ingevuld door de zogenaamde Journalistieke Code, een set aan Hilversumse spelregels waarvan zij als onafhankelijke en objectieve scheidsrechter als taak heeft om te beoordelen of deze juist worden toegepast.

Maar is de 64-jarige onderzoeksjournalist eigenlijk wel de objectieve scheidsrechter boven de partijen die ze claimt te zijn? De bruggenbouwer die de kloof tussen het publiek en de Hilversumse omroepen beloofde te dichten? Uit onderzoek van Ongehoord Nederland blijkt dat Smit voor zichzelf lang niet altijd die hoge ethische normen en journalistieke transparantie hanteert.


Trouw, 26 nov 1994

Rebellen bij RTL
Zomer 1994. Op de nieuwsredactie van RTL Nieuws in Den Haag heerst een ernstig verziekte sfeer. Frits Wester, op dat moment Chef Nieuws, ligt zwaar onder vuur vanwege kritiek van drie van zijn eigen parlementaire journalisten.

Zij beschuldigen hem er in een brief aan de redactieraad van RTL4 van als oud-CDA-woordvoerder te weinig afstand te hebben tot zijn vorige werkgever. De onafhankelijkheid van Wester komt hiermee in het geding, zo stellen de drie. In de brief vragen zij zich af of de Haagse redactie voortaan nog wel ‘naar behoren haar werk kan verrichten’. RTL besluit in te grijpen: de opstandige redacteuren worden verbannen naar een andere tak van RTL die huist in Hilversum.

Dit blijkt het begin van een jarenlang gezamenlijk avontuur richting de hoogste functies bij de NPO en in de politiek voor de drie rebellerende oud-verslaggevers van RTL: Ton Elias, Bart Jochems en, jawel, Margo Smit. In een artikel uit Trouw stelt een bron destijds: “Vanaf de eerste dag was het bonje. Elias, min of meer de aanstichter, en Jochems en Smit, twee meelopers, zochten naar een stok om de hond te slaan”.

Smit, een meeloper? Of iemand die er zelf toch een duidelijke visie op nahoudt en niet schroomt deze visie doorgang te laten vinden? In ieder geval blijkt de band die ontstaat tussen Smit, Jochems en Elias sinds de kritiek op Wester stevig te zijn – en zich enkel te verdiepen door de jaren heen.

Hilversum & Den Haag
Opvallend is dat er twee plekken een belangrijke rol spelen in het leven van Smit. Ze werkt vanuit Hilversum, waar ook de NPO gevestigd is. Ze woont echter in Den Haag, in een niet al te bescheiden penthouse op tientallen verdiepingen hoog. Vanuit dit penthouse deelt ze via sociale media regelmatig het prachtige uitzicht. Uitkijkend over de stad, waar ze alles overziet, voelt ze zich als een vis in het water.

Het pand kocht ze in 2015 met niemand minder dan Bart Jochems, de oud-RTL-collega. Uit berichten op sociale media valt af te leiden dat Jochems en Smit partners zijn. De twee woonden eerder samen in Utrecht.

Zowel Smit als Jochems ontpopt zich vanaf 1994 tot echte insider in de Nederlandse politiek en mediawereld. Smit werkte jarenlang bij KRO’s Reporter als verslaggever. Later ging dit programma op in het huidige Pointer. Dat Smit maar moeilijk afstand kan doen van haar geliefde KRO blijkt wel uit het veelvuldig citeren uit rapporten van Pointer wanneer het gaat over het ontrafelen van zogenaamd ‘nepnieuws’ en het citeren daarvan in de rapporten over Ongehoord Nederland. Hierover later meer.

Jochems is tegenwoordig werkzaam bij lobbykantoor Eppa. Eerder was hij woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken en de NPO. Jarenlang had hij een eigen lobby- en marketing- en communicatiebureau: Smart & Able. Dit bureau had als klanten onder andere BNNVARA en KRO-NCRV. Opvallend genoeg heeft dus ook Jochems een directe link met KRO-NCRV, waar Smit zoals gezegd jarenlang werkte als verslaggever.


Portfolio Smart & Able

Het communicatiebureau van Jochems wisselde enkele keren van naam. Het opereerde een tijdje onder de naam Marlot Communicatie en droeg daarvoor de naam van de derde rebellerende oud-RTL-collega met wie Smit en Jochems sindsdien veelvuldig optrekken: Ton Elias BV. In 2007 verkocht Elias een gedeelte van zijn aandelen aan Jochems en Selma Penseel. Ook Penseel is betrokken bij de NPO: zij was destijds hoofd communicatie bij de NPO en deelt op sociale media verheugd foto’s met oud-NPO-bestuursvoorzitter Shula Rijxman.


In het bedrijf van Jochems wemelde het in ieder geval van mensen uit de NPO-top. En er was actief contact tussen Smit en het lobbybedrijf van Jochems. Zo kregen werknemers van Marlot Communicatie interviewtrainingen van Smit. Daar stopt het niet: het postadres van het marketing- en communicatiebureau van Jochems is hetzelfde als het huisadres van Jochems en Smit. Vanuit haar penthouse heeft Smit dus niet enkel zicht op de stad Den Haag, maar blijft haar vizier ook gericht op Hilversum, waar ze flink aan de weg timmert.

De creatie van de NPO Ombudsman
Tot 2016 kende de NPO geen Ombudsman. Klagen kon wel, maar klachten moesten worden ingediend bij de Raad voor de Journalistiek, een onafhankelijk van de NPO opererende instantie van zelfregulering van de media. Een Nederlandse politicus vond dat dat anders moest. Zijn naam? Ton Elias. Elias had inmiddels carrière gemaakt binnen de VVD en was daar mediawoordvoerder. Volgens hem voldeed het toenmalige systeem niet: fouten zouden te weinig worden hersteld. Daarom was hij een groot voorstander van een NPO Ombudsman en lobbyde hij voor dit instituut. En met succes.


NRC, 16 nov 2015

Op 28 november 2016 geeft Elias zijn visie op het instituut Ombudsman, tijdens het debat over de mediabegroting 2017: “De nieuwe Ombudsman moet [..] een ‘zware’ figuur zijn, van onversneden reputatie”. Nog geen acht dagen later maakt de NPO namens bestuursvoorzitter Rijxman bekend dat er een Ombudsman voor de publieke omroepen komt. De door Elias beoogde zware figuur van onversneden reputatie en eerste officiële waakhond voor de publieke omroep is niemand minder dan… Margo Smit.

“Wees transparant en onafhankelijk. Hoe moeilijk kan het zijn?” De woorden van Smit zelf resoneren wanneer we deze gang van zaken onder de loep nemen. Hoe zuiver en onafhankelijk is deze benoeming? Een benoeming, die publiekelijk wordt aangevoerd door Ton Elias, de oud-collega van RTL en de compagnon van haar partner, Bart Jochems.

Deze vraagt rijst des te meer in het licht van onthullingen dat oud-staatssecretaris Sander Dekker, destijds verantwoordelijk voor de publieke omroep en net als Elias van de VVD, en Shula Rijxman, degene die Smit benoemde tot NPO Ombudsman, in die periode zelfs samen op privé vakantie gingen. Duidelijk lijkt dat Smit, op dat moment NOS Ombudsman, op zowel zakelijk als persoonlijk vlak weinig afstand had van de personen die haar hielpen aan de zo belangrijk geachte functie van NPO Ombudsman.

Klein clubje intimi
De benoeming in Hilversum en de op z’n minst gebrekkig te noemen afstand tot oud-NPO-bestuurders, lobbyisten en politiek Den Haag – zowel via haarzelf als via haar vriend – blijkt niet het enige dossier waarbij Smit ogenschijnlijk te weinig afstand houdt. Wanneer haar optreden als NPO Ombudsman onder de loep wordt genomen, tekent zich eveneens een patroon af. Smit begeeft zich het liefst in een kleine kring van getrouwen die ze ook nog eens een ongekend grote macht toedicht in het huidige journalistieke speelveld: die van hoeders van feiten en absolute waarheid.

Eén blik op haar Twitter (inmiddels afgeschermd) – en LinkedIn-tijdlijn is genoeg om te constateren dat Smit opvallend vaak oproepen en tweets van twee clubs deelt: Pointer van KRO-NCRV en Nieuwscheckers van de Universiteit Leiden.

KRO’s Reporter, waar Smit jarenlang reportages voor maakte, is een van de voorlopers van Pointer. Smit kan maar moeilijk afstand nemen van dit programma en onderhoudt een warme band met de medewerkers. Zelfs zo warm dat ze verzoeken om geld te doneren aan plannen van data- en onderzoeksjournalist Jerry Vermanen van Pointer deelt, evenals enkele vacatures voor het programma van KRO-NCRV. Het programma zelf vraagt op zijn beurt Smit soms vooraf al om advies. Tot slot worden meerdere Pointer-programmamakers door Smit geboekt voor congressen van de Nederlands-Vlaamse Vereniging van Onderzoeksjournalisten (VVOJ), waar ze op dat moment voorzitter van is.


Margo Smit retweet vacature van KRO-NCRV programma van Jerry Vermanen.

Onderzoek van Pointer neemt ook een prominente plaats in in de rapporten die Smit als NPO Ombudsman over Ongehoord Nederland tot stand brengt. In het tweede rapport van Smit, verschenen in november 2022, speelt de uitzending van Ongehoord Nieuws van 15 september een belangrijke rol. In deze uitzending werd aandacht besteed aan, wat Paul Cliteur noemt, het ‘universeel racisme’. Doel van de uitzending was aantonen dat racisme onder iedere bevolkingsgroep kan spelen en ook altijd verwerpelijk is. Op sociale media ontstond al snel ophef over enkele getoonde filmpjes en het gebruik van een enkel woord.

Opvallend is dat een dag na de gewraakte uitzending, op 16 september 2022 al, een onderzoek verschijnt van – ja wel – Pointer. Dit onderzoek van Pointer wordt door Smit in haar rapport aangehaald als (het enige) bewijs dat er met de filmpjes onjuiste informatie werd getoond. Deze conclusie vormt op zijn beurt weer een belangrijk bewijsstuk bij de constatering dat er sprake is van het stelselmatig schenden van de Journalistieke Code door ON!.

“Wees transparant en onafhankelijk. Hoe moeilijk kan het zijn?” Hoe transparant is het om onderzoeken te gebruiken van clubs waarvoor een publiekelijke vraag naar geld wordt gedeeld? Hoe onafhankelijk is het om onderzoeken te gebruiken van clubs die klant zijn (geweest) van het communicatiebureau van je partner waarvan het postadres tevens je privéadres is? Hoe transparant is het om onderzoeken te gebruiken van clubs uit de koker van KRO-NCRV waar je zelf jaren werkzaam bent geweest en waar je warme banden mee onderhoudt? Kennelijk acht Smit dit zelf in ieder geval allemaal niet van betekenis. Dit valt des te meer op omdat juist onderzoek van het door de rechter voor desinformatie veroordeelde Pointer door Smit gebruikt wordt in een rapport dat een patroon van “onjuiste informatie” bij Ongehoord Nederland wil aankaarten. Kennelijk vormt ook deze rechterlijke uitspraak voor Smit geen beletsel.

Nieuwscheckers
Naast Pointer valt in de omgeving van Smit ook Nieuwscheckers op. Nieuwscheckers is in 2009 opgericht door twee universitair docenten van de opleiding Journalistiek en Nieuwe Media van de Universiteit Leiden: Peter Burger en Alexander Pleijter. In 2017 gingen ze een samenwerking met Facebook en in 2019 met NU.nl aan om, naar eigen zeggen, ‘te helpen met het bestrijden van nepnieuws op dit platform [op Facebook, red.]’. Dit was specifiek van belang rondom de verkiezingen, zo meenden zij. Toenmalig VVD-staatssecretaris Sander Dekker – ja, hij weer – reageerde verheugd: “Verspreiding van verzonnen berichten kan verstrekkende gevolgen hebben, zeker ook in verkiezingstijd”.

Niet alleen deelt Smit regelmatig berichten van Nieuwscheckers, zij gebruikt ‘factchecks’ van dit platform veelvuldig in haar rapporten. Als het aan haar ligt, kunnen ook andere ombudsmannen wereldwijd inspiratie opdoen door kennis te nemen van het werk van Nieuwscheckers. Dat blijkt wel als zij in 2018 voor ONO, de internationale club van Ombudsmannen waar Smit voorzitter van is, een congres organiseert in Hilversum. De ombudsmannen van de wereld krijgen daar een praktisch lesje factchecking van Burger en Pleijter. Smit spreekt op haar beurt weer over haar werk op de Universiteit Leiden.

Nieuwscheckers committeert zich aan de uitgangspunten van de International Fact-Checking Network (IFCN) van het Poynter Institute, een links-liberale NGO waarvan onder andere de Bill Gates Foundation en George Soros donateurs zijn. In 2020 ontving Nieuwcheckers ‘een eenmalig bedrag van 1.250 US dollar voor deelname aan de Corona Virus Facts Alliance, een data base van factchecks over covid-19 , georganiseerd door Poynter,’ melden Burger en Pleijter. Recenter ontving The Poynter Institute ook 13,2 miljoen dollar van Google, dat zich net als de Europese Commissie zorgen maakt om de verspreiding van desinformatie. Poynter wordt gezien als oplossing voor dit probleem. Op de officiële badge-pagina van Nieuwscheckers staat te lezen dat “this badge confirms Nieuwscheckers was deemed compliant with the IFCN principles nonpartisanship and fairness”. Wederom valt hier het woord ‘onafhankelijkheid’ [nonpartisanship] op.

Maar hoe onafhankelijk is Nieuwscheckers? De links-liberale signatuur sluit in ieder geval naadloos aan bij de opvattingen van Burger, die in een rapport uit 2019 van Oxford en het Disinformation Team van de BBC stelt dat de meerderheid van desinformatie afkomstig is van “right wing groups and individuals”. Een bewering die verder niet wordt onderbouwd.

En hoe onafhankelijk is het dat Smit veelvuldig berichten deelt van personen die kennelijk een bias hebben ten opzichte van rechts-georiënteerde platforms, waar volgens hen de meerderheid van desinformatie vandaan komt? Desinformatie die volgens hen niet alleen een groot gevaar vormt, maar tevens actief bestreden moet worden.
Deze vraagt rijst zeker, wederom, in het licht van de rapporten van haar hand die zijn verschenen over Ongehoord Nederland: een – ja, wel – rechts-georiënteerd platform. In de rapporten van Smit wordt duidelijk dat de bestempeling van zaken die bij ON! naar voren worden gebracht als ‘onjuiste informatie’ voornamelijk zien op een verschil van interpretatie van de feiten of politieke visie. De link tussen rechtse politiek en desinformatie, genoemd door de door Smit geroemde Burger, bevestigt dit beeld. En ondergraaft, wederom, op z’n minst de onafhankelijkheid van Smit. Is Smit wel de ‘zware figuur’ die Elias beoogde voorafgaand aan haar aanstelling? Of is zij iemand met links-liberale opvattingen die zich tot doel heeft gesteld rechts-georiënteerde platforms te bestrijden?

Een blik op haar LinkedIn doet het vermoeden van het laatste bevestigen. Zo deelt Margo Smit actief berichten waarin ze gebruikmaakt van de voornaamwoorden ‘she/her’, hetgeen de afgelopen jaren aan populariteit heeft gewonnen door de extreemlinkse woke-beweging om zogenaamd acceptatie te creëren voor mensen die twijfelen aan hun geslacht. Dit fenomeen wordt met name bevorderd door politieke partijen als D66. Verder deelt de Ombudsman berichten die Oekraïne steunen, liket ze teksten als ‘op naar een groene toekomst’ en een wens om de positie van immigranten te verbeteren in Nederland. Allemaal overtuigingen die tegenovergesteld zijn aan wat Smit bij Ongehoord Nederland hoort tijdens haar onderzoeken.

Wie betaalt Nieuwscheckers eigenlijk?
Als we verder inzoomen op Nieuwscheckers blijkt dat Burger en Pleijter 218.700 euro ontvangen van het Familie Oomen fonds van persbureau ANP-eigenaar Chris Oomen. Net als Burger en Pleijter, voert ook Oomen een bijna heilige missie tegen ‘desinformatie’. Dit blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat hij in 2021 aangeeft dat de belangrijkste reden waarom hij ANP heeft gekocht, is om “nepnieuws tegen te willen gaan”. De vraag rijst wat Oomen dan precies onder nepnieuws verstaat. Hij specificeert dit niet verder, maar zowel zijn opvattingen (hij is tegen Donald Trump), zijn uitspraken (vaccinatiecritici hebben volgens hem ‘gekke ideeën’ en zijn ‘asociaal’) en de ondersteuning van Pleijter en Burger, waarvan de laatste desinformatie en politiek-rechtse ideeën aan elkaar linkt, geven aan dat ook hij op z’n minst een verband lijkt te zien tussen desinformatie en politiek-rechts.


Margo Smit retweet PVV-kritisch post van Peter Burger (Nieuwscheckers)

Opvallend is dat ook het ANP een rol speelt bij de tweede NPO-sanctie tegen Ongehoord Nederland middels een brief waarin de hoofdredactie zijn zorgen uit over de journalistiek van ON!. Hoe toevallig is het dat juist het ANP, met een eigenaar als Chris Oomen die – via het Familie Oomen Fonds – tevens Nieuwscheckers financieel ondersteunt, zich uitspreekt tegen Ongehoord Nederland? Ook hier lijkt de politieke voorkeur op z’n minst een rol te spelen in het oordeel, net als bij Smit en de andere ‘onafhankelijke’ fact checkers.

ANP/Oomen blijkt niet de enige financier van Nieuwscheckers. Naast het eerder genoemde Poynter, steekt ook de Europese Commissie, die zich al jaren zorgen maakt om ‘desinformatie’ en ‘nepnieuws’ geld in Nieuwscheckers via BENEDMO. Tot grote vreugde van Pleijter. Het gaat hier om een bedrag van 280.875 euro. Het BENEDMO Fonds is een Nederlands-Vlaamse samenwerking van een aantal opvallende namen. Ten eerste Pointer van KRO-NRCV, de oud-werkgever van Smit. Daarnaast de Universiteit Leiden, de werkgever van Burger en Pleijter. Tevens het ANP, zoals gezegd, in bezit van Oomen. Daarnaast het in Amsterdam gevestigde burgeronderzoeksjournalistieknetwerk Bellingcat en het audiovisueel archief Beeld & Geluid Hilversum. Tot slot neemt ook Facebook (bekend van de samenwerking met Nieuwscheckers) deel aan het initiatief. Van dit bedrag kunnen nieuwe personeelsleden worden aangenomen, maar het precieze bedrag wordt niet vermeld.

Verwevenheid?
Opvallend is dat het steeds hetzelfde clubje personen en organisaties zijn die met elkaar de krachten bundelen in de strijd tegen nepnieuws en desinformatie. Zij worden daarbij hartstochtelijk aangemoedigd door nationale en EU-instellingen, universiteiten, NGO’s en Big Tech. Opvallend is des te meer dat dit allen clubs, personen en instellingen van een links-liberale signatuur zijn, die hun pijlen hebben gericht op media en personen van een politiek-rechtse signatuur.

“Wees transparant en onafhankelijk. Hoe moeilijk kan het zijn?” Ja, hoe moeilijk is dat eigenlijk? Is Nieuwscheckers nu wel de neutrale scheidsrechter in de strijd tegen ‘nepnieuws’ waar Smit zo zwaar op leunt in haar rapporten? Hoe onafhankelijk is het überhaupt dat Smit kennelijk zo veel gebruik maakt van zowel Nieuwscheckers als Pointer? Waarom zijn nu juist Nieuwscheckers als Pointer neutraal genoeg om als ‘waarheid’ aangehaald te worden? Wanneer we focussen op Pointer kan het in ieder geval niet gaan om de brandschone reputatie van dit onderzoeksprogramma. Zoals gezegd, werd juist dit programma door de rechter veroordeeld wegens dubieus journalistiek handelen in een aflevering over Clintel, een stichting die het klimaatbeleid kritisch tegen het licht houdt.

Hoe moeilijk kan het zijn? Een patroon
Wanneer we kijken naar zowel het optreden als de persoon van Smit tekent zich een duidelijk patroon af: zakelijke en privécontacten wisselen zich moeiteloos af of gaan naadloos in elkaar over. Benoemingen of aanstellingen lijken niet alleen samen te hangen met expertise en ervaring, maar ook met persoonlijke connecties of de juiste politieke kleur. Dit geldt zowel, zo ziet het eruit, voor wat betreft de manier waarop Smit op de functie van NPO Ombudsman terecht is gekomen, als voor wat betreft de invulling van haar werk. Zij komt op de functie van NPO Ombudsman terecht door contacten met mensen die zij al sinds 1994, haar RTL-tijd, onderhoudt. Vervolgens vult zij deze functie in door gebruik te maken van bronnen, afkomstig van getrouwen uit het netwerk van bijvoorbeeld haar oud-werkgever KRO-NCRV.

“Wees transparant en onafhankelijk. Hoe moeilijk kan het zijn?” Voor Margo Smit zelf nogal moeilijk, is de indruk. De vrouw die boven de partijen zou moeten staan, lijkt een kant te hebben gekozen: die van links, liberaal, woke Nederland.

Dit onderzoek van Ongehoord Nederland roept daarom belangrijke vragen op over de onafhankelijkheid van Smit als NPO Ombudsman.

Noot: Ongehoord Nederland heeft Margo Smit om een reactie op dit artikel gevraagd. Ze heeft daarvan geen gebruik gemaakt.

Peter Burger en Alexander Pleijter wijzen erop dat in de eerste versie onjuistheden stonden. Die zijn in deze laatste versie gecorrigeerd.

daar ging wat mee fout, ik laat ze even staan, wellicht valt het te corrigeren?

jawel hoor

TL

vriendjespolitiek, belangenverstrengeling en hypocrisie

Hoe moeilijk kan het zijn? Een patroon
Wanneer we kijken naar zowel het optreden als de persoon van Smit tekent zich een duidelijk patroon af: zakelijke en privécontacten wisselen zich moeiteloos af of gaan naadloos in elkaar over. Benoemingen of aanstellingen lijken niet alleen samen te hangen met expertise en ervaring, maar ook met persoonlijke connecties of de juiste politieke kleur. Dit geldt zowel, zo ziet het eruit, voor wat betreft de manier waarop Smit op de functie van NPO Ombudsman terecht is gekomen, als voor wat betreft de invulling van haar werk. Zij komt op de functie van NPO Ombudsman terecht door contacten met mensen die zij al sinds 1994, haar RTL-tijd, onderhoudt. Vervolgens vult zij deze functie in door gebruik te maken van bronnen, afkomstig van getrouwen uit het netwerk van bijvoorbeeld haar oud-werkgever KRO-NCRV.

“Wees transparant en onafhankelijk. Hoe moeilijk kan het zijn?” Voor Margo Smit zelf nogal moeilijk, is de indruk. De vrouw die boven de partijen zou moeten staan, lijkt een kant te hebben gekozen: die van links, liberaal, woke Nederland.

Dit onderzoek van Ongehoord Nederland roept daarom belangrijke vragen op over de onafhankelijkheid van Smit als NPO Ombudsman.

Valt toch wel mee?

De gelijkschakeling van de Nederlandse pers was voor de bezetter van groot belang. Door de massamedia te controleren kon men immers invloed uitoefenen op welk nieuws de Nederlander kreeg voorgeschoteld. Individuele journalisten en schrijvers weigerden nog wel eens zich aan te melden bij de Kultuurkamer, maar commerciële kranteneigenaren en ideële omroepbesturen voegden zich al snel naar de wensen van de bezetter, onder meer uit angst anders hun marktaandeel te verliezen.

24 april 2023
NPO vraagt OCW voorlopige erkenning ON! in te trekken
Raad van Bestuur ziet geen andere mogelijkheid meer na drie sancties
De Raad van Bestuur van de NPO vraagt staatssecretaris Gunay Uslu van Cultuur en Media om de voorlopige erkenning van omroep Ongehoord Nederland (ON!) in te trekken. Dit schrijft de NPO in een brief aan de staatssecretaris. Ondanks drie opgelegde sancties - onder meer wegens stelselmatige overtredingen van de Journalistieke Code NPO - geeft ON! nog steeds onvoldoende uitvoering aan de bereidheid tot samenwerking binnen het publieke omroepbestel. Daardoor kan de NPO niet meer volledig aan haar wettelijke taak voldoen. De NPO ziet nu geen andere mogelijkheid meer dan over te gaan tot het uiterste middel dat de wetgever de NPO heeft toegekend; een verzoek aan de staatssecretaris Cultuur en Media om de voorlopige erkenning in te trekken.
De NPO stelt in het verzoek dat zij als sturings- en samenwerkingsorgaan voor de uitvoering van de publieke mediaopdracht op landelijk niveau ‘ernstig in haar taakuitvoering wordt belemmerd’. De Raad van Bestuur van de NPO vraagt staatssecretaris Uslu daarom op te treden. “De NPO kan haar taken alleen vervullen als de omroepen tot de vereiste samenwerking bereid zijn”, zo staat in het verzoek van de NPO aan de staatssecretaris.

De Raad van Bestuur van de NPO heeft vandaag ook bekendgemaakt dat aan ON! een derde financiële sanctie van 131.885,18 euro is opgelegd, omdat de omroep tijdens het tweede seizoen van het programma Ongehoord Nieuws opnieuw stelselmatig de Journalistieke Code NPO heeft overtreden.

In het verzoek aan de staatssecretaris Cultuur en Media schrijft de NPO verder: “De wijze waarop ON! participeert in de samenwerking ten behoeve van de landelijke publieke mediadienst brengt de integriteit van het bestel en de uitvoering van de wettelijke taakopdracht ernstig in gevaar. De positie van ON! belemmert de samenwerking tussen de omroepen die voor de aan de NPO opgedragen wettelijke taak noodzakelijk is. Voorts wil ON! in haar programma's de Journalistieke Code niet toepassen. Het verspreiden van onjuiste informatie op de publieke omroep en gebrekkige onafhankelijkheid en objectiviteit tasten echter het vertrouwen van het publiek in de publieke omroep als geheel aan.”

Sancties

Vorig jaar werden reeds twee sancties aan ON! opgelegd, van 84.098,19 euro en 56.065,45 euro. De eerste op 5 juli 2022 wegens stelselmatige schending van de Journalistieke Code NPO door ON! tijdens het eerste seizoen van Ongehoord Nieuws en de tweede op 20 december 2022 wegens een gebrek aan samenwerking door ON! binnen het publieke omroepbestel. Samen met de nu opgelegde derde sanctie heeft de NPO nu voor een totaalbedrag van 272.048,82 euro sancties opgelegd aan ON!.

Naast het toezien op de vereiste samenwerking in het kader van de publieke mediaopdracht, moet de NPO er volgens de Mediawet ook op toezien dat het media-aanbod van de publieke omroep voldoet aan hoge journalistieke en professionele kwaliteitseisen. Er is nu voor de Raad van Bestuur van de NPO - na het opleggen van drie sancties en het zonder gewenst resultaat uitvoeren van een verbeterplan door ON! - geen andere mogelijkheid meer dan de staatssecretaris Cultuur en Media te vragen de voorlopige erkenning in te trekken. Dit is het uiterste middel dat de wetgever de NPO heeft toegekend.

Het verzoek aan de staatssecretaris wordt openbaar gemaakt zodra dit formeel mogelijk is.

Ik zie de connectie met WOII niet hoor.

Vandaag maakte de NPO bekend dat bij de staatssecretaris voor Cultuur en Media een verzoek is ingediend om de uitzendlicentie van Ongehoord Nederland in te trekken.

Het is ongekend dat in de Nederlandse democratie op deze wijze gedreigd wordt een omroep, ON!, het zwijgen op te leggen. Dit terwijl er nog juridische procedures lopen ten aanzien van alle sancties en er nog geen rechterlijke uitspraak is. De handelswijze van de NPO past bij andersoortige regimes, maar niet in de democratie en niet in Nederland. Dit getuigt niet van respect richting onze rechtsstaat.

Wij hebben echter vertrouwen in de rechterlijke macht en in het Europees verdrag voor de Rechten van de Mens waarin de persvrijheid en meningsvrijheid worden beschermd. Wij zijn nog altijd bereid met iedereen samen te werken.

Zie onze eerdere persverklaring van vandaag over de derde sanctie.

Persbericht 24 april 2023

Met verbijstering neemt Ongehoord Nederland kennis van een derde sanctie door de Nederlandse Publieke Omroep. Ditmaal wordt ON! beboet met maar liefst 131.885,18 euro. De eerste boete was 84.098,19 euro en de tweede 56.065,45 euro.

Kan deze straf anders geduid worden dan als een hernieuwde aanval op de vrijheid van meningsuiting in Nederland?

Omroep ON! belicht consequent de nieuwsbol van een andere zijde en geeft zo een frisse kijk op grote maatschappelijke vraagstukken, zoals de stikstofproblematiek, coronamaatregelen, massa-immigratie, energietransitie, woke en de macht van de EU en globalistische organisaties. Wij zijn daarmee uniek binnen het publieke bestel. De mening van het NPO-bestuur, Frederieke Leeflang en Paul Doop, dat onze omroep “onvoldoende uitvoering” zou geven aan de bereidheid tot samenwerking vanwege het beweerdelijk verspreiden van onjuiste informatie en het schenden van de journalistieke code, is onterecht en vooringenomen. Het kritisch belichten van de andere zijde, tegen de mainstream in, maakt ON! juist onmisbaar voor de publieke omroep waar alle diverse geluiden gehoord moeten kunnen worden.

De onderbouwing van deze derde sanctie door het NPO-bestuur, op grond van het tweede rapport van de NPO Ombudsman, is niet sterk, misleidend en resulteert in onrecht. Niet alleen omdat ON! de conclusies van de NPO Ombudsman, Margo Smit, ernstig betwist, maar ook omdat wij geen enkele wet hebben overtreden, noch naar aanleiding van onze bijna honderd uitzendingen van ‘Ongehoord Nieuws’ voor ook maar één enkele rechtbank zijn gedaagd.

Gemakshalve laat de NPO in haar motivering buiten beschouwing dat ook het Commissariaat voor de Media er rekening mee houdt dat de gewraakte uitlatingen bij ON! onder de bescherming van de vrijheid van meningsuiting vallen: een reden waarom het Commissariaat afgelopen week besloot niet in te grijpen. Toch besluit de NPO wéér een sanctie op te leggen.

Met deze derde sanctie wordt ON! binnen één jaar voor een totaalbedrag van 272.048,82 euro beboet, simpelweg omdat we andere meningen laten horen. Dit is extra wrang, omdat ook over andere collega-omroepen veel klachten binnenkomen en de NPO jarenlang zwaar grensoverschrijdend gedrag bij hen heeft getolereerd zonder ook maar één cent boete uit te delen.

De NPO meet met twee maten en laat met deze beslissing wederom een groeiend aantal Nederlanders die onze missie en visie onderschrijven in de kou staan.

Wij zullen uit naam van de vrijheid van meningsuiting de NPO sancties tot bij de hoogste rechterlijke instanties aanvechten.

Arnold Karskens,

Voorzitter

'De NOS gaat weer de fout in met onevenwichtige berichtgeving en we hebben recht op professionele nieuwsvoorziening,' kopte de laatste column van voormalig NOS-directeur Bauke Geersing. Hij diende een klacht in bij de ombudsman en het commissariaat van de media over meerdere NPO-programma's, waaronder het NOS Journaal en Nieuwsuur. Volgens Geersing zitten deze programma's vol met feitelijke onjuistheden en zijn ze vooral eenzijdig. Programmamaker Flavio Pasquino neemt samen met Geersing drie verschillende NPO-uitzendingen onder de loep. Wat klopt er niet aan en hoe had het wel verteld moeten worden?

Bauke Geersing is inmiddels geen onbekende meer bij blckbx.tv. Op 6 april 2023 was hij al eens te zien op ons platform in een uitgebreid interview, waarin hij gefundeerde kritiek uitte op de NPO, de media in het algemeen en het kabinet. Geersing woont in Frankrijk en is met enige regelmaat in Nederland. Hij volgt de Nederlandse media op de voet en is nog steeds erg betrokken bij het reilen en zeilen van het publieke omroepbestel. “Als je in de jaren '80 hebt gestreden om de publieke omroep te redden van haar ondergang door Europese wetgeving te dwarsbomen, dan is het pijnlijk om te zien hoe het bestel nu verandert in een ideologisch gedreven staatspropaganda-apparaat,” aldus de voormalig NOS-directeur, die in de herfst van zijn leven ook schrijver is geworden. Geersing heeft maar liefst drie historische boeken geschreven over Nederlands-Indië, waaronder zijn laatste werk Het pijnlijke afscheid van de Indische Archipel.

pijnlijk om te zien hoe het bestel nu verandert in een ideologisch gedreven staatspropaganda-apparaat,” aldus de voormalig NOS-directeur

De #Zembla onthulling.

Op 9:20 wordt de methode - het naar eigen overtuiging fabriceren van tweets - toegegeven.

Zembla photoshopte een tweet waarna vervolgens die persoon z’n baan verloor.

Ondanks een verbod toch gepubliceerd gesprek. Luister zelf:

Hallo,
Ik ben Daemyan en ik ben door de leugens in de uitzending van Zembla's "online hufters" op 31aug j.l. mijn baan kwijt geraakt.
Zij beweren namelijk dat ik zogenaamd vluchtelingen zou willen lynchen, terwijl juist het tegenovergestelde waar is. Ik wil juist voorkomen dat het zo ver komt dat de bewoners rondom azc's tot lynchpartijen overgaan aangezien politie/justitie niets tot nauwelijks iets doet.
Ik zou Zembla en V. Verweij graag aansprakelijk stellen voor de geleden schade.
Daarom ben ik deze GoFundMe gestart om met behulp van jullie een advocaat in te huren die wat voor mij kan betekenen.
Immers, nu ben ik het slachtoffer, de volgende keer kunt u dat zijn door dat de media uw woorden zodanig verdraaien dat er iets heel anders staat dan u gezegd heeft.

Wat er eventueel over blijft na de kosten voor de rechtszaak/advocaat, zou ik graag willen doneren aan "Twitter helpt" dat mensen met een zeer klein budget helpt de maand rond te komen met eten.
Overigens wil ik zo transparant mogelijk zijn over waar het geld straks naar toe gaat!

Zal weinig aandacht aan besteed worden in de MSM maar zo zal het een goede kans op een staart maken.

Op 28 september kwam de eindredactie van Zembla erachter dat in onze uitzending ‘Online hufters’ van 31 augustus jl. enkele tweets zijn vertoond die door de regisseur van de uitzending zijn ingekort of aangepast, terwijl de suggestie werd gewekt dat het om originele screenshots van de tweets ging. Dit had nooit mogen gebeuren. We bieden daarvoor onze excuses aan.
De eindredactie was gedurende de totstandkoming van de uitzending steeds in de veronderstelling dat het om originele tweets ging en zag geen reden om de authenticiteit van de tweets in twijfel te trekken. Tot de uitzending van onlineplatform BLCKBX op 27 september, waarin de betreffende tweets besproken werden. We zijn er daardoor achter gekomen dat enkele tweets die wij in onze uitzending vertoond hebben niet 1-op-1 overeenkomen met de gepubliceerde tweets. Ze bleken bewerkt in een animatieprogramma met als gevolg dat de getoonde tweets niet van de originele zijn te onderscheiden. Dit is geen excuus. We hadden dit moeten controleren en de tweets eerst met het bronmateriaal moeten checken.
De betreffende uitzending zal offline blijven. Met de twitteraars in kwestie hebben we contact opgenomen om onze excuses over te brengen en om verder met ze in gesprek te gaan.

Ik ben even zo vrij geweest om jullie werkwijze te kopiëren.