Het kan toch ook gewoon wél vrijwillige se** zijn geweest? Ze vrijen, allemaal leuk en aardig, niks aan de hand, hij gaat weg, zij wil naar huis fietsen en wordt dan aangesproken door de dader die geen verkrachter was, maar een lustmoordenaar.

OMG Dit is niet goed voor mijn bloeddruk.

daarna vermoord een derde het slachtoffer

Overigens is het met de bekende feiten nog mogelijk dat dit een frame is: Verdachte heeft vrijwillige s**ks met slachtoffer, daarna vermoord een derde het slachtoffer. Alle sporen wijzen dan naar huidige verdachte ipv van de echte dader

@kiwi, het wordt een beetje belachelijk, vind je niet?

2 sporen (voetstappen) naar plaats PD. 1 spoor terug.

Onderzoek: 2 sporen (voetstappen) naar plaats PD. 1 spoor terug. Is de derde persoon dan uit de lucht komen vallen, parachute oid ??

Vergezocht misschien, maar niet onmogelijk.

Je kan bedenken wat je wil, deze verdachte heeft gewoon dit meisje verkracht.

OMG Dit is niet goed voor mijn bloeddruk.

Ik ga er vanuit dat justitie niet naar buiten brengt dat ze verkracht is als dat niet het geval is.

Als die gast slim is (oké, niet plausibel maar goed) dan ontkent hij gewoon en hangt zo'n soort verhaal op.

Ik ga er vanuit dat justitie vanwege de aanwezigheid van sperma de hypothese heeft gesteld dat ze verkracht was. Volgens de simpele logica: dood meisje plus spermasporen = verkrachting.

Dan vrees ik dat je de zaak straks maar niet teveel moet gaan volgen.

Ik ga er vanuit

Ik ga er vanuit dat justitie vanwege de aanwezigheid van sperma de hypothese heeft gesteld dat ze verkracht was. Volgens de simpele logica: dood meisje plus spermasporen = verkrachting.

En god weet heeft ie zich in 2009 wel expres laten pakken met die joyride om zich met een of andere psychische stoornis te laten labelen.

Dat was niet over de zaak, dat was over het niveau alhier.

Volgens de Friese hoofdofficier van justitie Annet Bronsvoort is een DNA-match alleen niet voldoende om de man veroordeeld te krijgen voor verkrachting en moord.

@kiwi, het wordt een beetje belachelijk, vind je niet?

En als Kiwi even de moeite wil nemen, om de open brief die hij zelfde postte, nog eens te lezen, dan hoeven we daar niet meer over te discussiëren.

OM voldoet niet aan vernietigingsplicht DNA

Het DNA-materiaal dat verzameld is naar aanleiding van het verwantschapsonderzoek in de zaak Marianne Vaatstra, is nog steeds niet vernietigd. Dat is tegen de strenge wet die de Eerste en Tweede Kamer zelf opstelden.

De wet DNA Verwantschapsonderzoek trad op 1 april van dit jaar in werking met daarin strenge voorwaarden voor het uitvoeren van het onderzoek. Volgens deze wet mag het Openbaar Ministerie DNA-onderzoek doen onder bepaalde groepen mensen, bijvoorbeeld bewoners van een bepaald gebied. Er wordt dan gezocht naar een mogelijke dader of familieleden van een mogelijke dader. Het onderzoek gebeurt op vrijwillige basis. In de Vaatstra-zaak stonden ca. 6.500 mensen hun DNA af, van de 7.300 mensen die werden benaderd.
Direct vernietigen

Wat nadrukkelijk ook in de wet staat, is dat de DNA-gegevens "direct dienen te worden vernietigd, zodra is aangetoond dat het DNA niet overeenkomt met het DNA-spoor dat op de plaats delict is gevonden." Met andere woorden: het DNA moet meteen worden vernietigd zodra blijkt dat er geen enkele overeenkomst is tussen het afgestane DNA en het daderspoor. Dit staat in de memorie van toelichting van de minister op deze wet. De enige reden waarom het OM gerechtigd is materiaal langer te bewaren, is als er nog nieuwe dadersporen kunnen worden veiliggesteld. Daarvan is hier na 13 jaar natuurlijk geen sprake.
Overtreden van de wet

"Tot op heden is er nog geen DNA-materiaal vernietigd", laat een woordvoerder van het Openbaar Ministerie (OM) in Leeuwarden telefonisch weten. Daarmee lijkt het OM dus de wet te overtreden. Ook kan het OM nog niet zeggen wanneer de gegevens dan wel vernietigd zullen worden. Wat de reden is voor het langer bewaren van het DNA-materiaal, terwijl er geen enkele match met het daderspoor is, wil het OM niet zeggen. Het OM zegt de deelnemers te zullen informeren wanneer de gegevens vernietigd zijn. Ook dit is een wettelijke plicht.
Vaker verwantschapsonderzoek

Dat het OM niet voldoet aan de wettelijke eisen, zou wel eens een slecht begin kunnen zijn van deze methode. Naar aanleiding van het succes in deze zaak heeft het OM aangegeven vaker een verwantschapsonderzoek in te willen stellen voor onopgeloste zaken. Maar als het OM zich niet aan de spelregels houdt, kan dat het vertrouwen in justitie en de bereidheid voor de vrijwillige deelname ondermijnen. Volgens dezelfde wet mogen per jaar maximaal 10 van dergelijke onderzoeken worden uitgevoerd.

Na mijn aandringen zegt het OM morgen met een verklaring te komen over het niet vernietigen van het materiaal van deelnemers die niets met de zaak te maken blijken te hebben.

DNA Databanken: daarom niet

DNA-Strand.gif Terwijl Peter R. de Vries DNA-databanken 'waterdichte systemen' noemt en Nederland wat NRC Next betreft meteen de volgende stappen kan zetten om doorroodrijders en fietsendieven ook aan hun DNA op te knopen, is het Openbaar Ministerie vooralsnog de enige die de wet overtreedt. 6499 van de 6500 wangslijmkwakjes uit het Vaatstrazaak zijn van onschuldige mensen. Volgens de in april aangenomen wet DNA Verwantschapsonderzoek hadden die samples 'direct vernietigd' moeten worden zodra blijkt dat een sample geen overeenkomsten vertoont met het DNA-spoor dat op de plaats delict is gevonden. Maar dat van 30 (onschuldige) familieleden van Boer Jasper wordt tóch extra lang bewaard. En dan nu de vraag die maar 1 journalist in Nederland aan het OM in Leeuwarden heeft gesteld: is het DNA van al die anderen al door de plee gespoeld? NEEN, "tot op heden is er nog geen DNA-materiaal vernietigd." 6499 onschuldige strengetjes DNA liggen in een vriezertje in het magazijn van het OM keihard in overtreding van de wet te zijn. Het zal je spuug maar zijn, in de handen van Ivo 'toon mij uw harde schijf en ik zeg u wie u bent' Opstelten en Fred 'graag even uw geboortecertificaat overleggen voor u die Purple Haze bestelt' Teeven. Het is ongetwijfeld een onschuldig bureaucratisch vergissinkje, maar het OM maakt wel glashard duidelijk dat de overheid niet te vertrouwen is met DNA databanken. Voor de 17% 'ik heb toch niks te verbergen'-roepers: juridische uitleg over omslag van onschuldpresumptie naar schuldverwachting door DNA-opslag hier, pop-culturele Minority Report-duiding daar. Slaap lekker, uw overheid waakt over u.

Wijsheid achteraf is altijd een Superkoe in den kondt kijken!

OMG Dit is niet goed voor mijn bloeddruk.

te bizar voor woorden dat er iemand werkelijk denkt dat er vrijwillige seks heeft plaatsgevonden

Het punt is dat het ook en/en kan zijn. Eerst vrijwillige se** gehad, en daarna door een ander verkracht.

En wat AudiFahrer precies tegen mij wil zeggen, komt niet goed over. Derhalve geen idee wat ik daarmee moet.

Dan zijn er toch meerdere dna-sporen

En ik moet eerlijk bekennen dat ik twijfel dat jij de brief niet zelf geschreven hebt.

Dit gewoon even uit de losse pols.

Zo teruglezende inderdaad niet 1 van mijn sterkste reacties.
Wat ik eigenlijk bedoelde is dat mij opvalt dat jij je op dit forum nogal eens opwerpt als de verdedigster van het fatsoen. Jouw felle reactie op Kiwi verbaasde mij in dit licht, hoewel ik natuurlijk wel weet dat vrouwenrechten en onrecht tegen vrouwen (en terecht overigens) hoog op jouw agenda staan.

Toch hoop ik, net als iedereen hier denk ik, dat deze verschrikkelijke zaak met deze aanhouding tot een oplossing wordt gebracht en dat hij, indien schuldig bevonden, een on-nederlandse straf krijgt.

Ik verbaas me wel oprecht over de gemakszucht waarmee deze boer nu in de publieke opinie veroordeeld wordt,

Die twijfel kan ik 100% wegnemen

Je hebt niet héél veel fantasie nodig om een alternatief scenario te bedenken.

In het begin van de avond van Koninginnedag (om ca. 18.30 uur) kwam Geke H. binnen bij het Filtsje in Kollum en trof Spencer daar aan zonder dat zij hem toen al kende. Hij stond stevig te ruziën met een zeer opgewonden buitenlands ogende jongen (later herkend als Feik Mustafa) en een andere donker getinte man aan de bar. Daarbij waren eveneens aanwezig Stephanie van R. (zij stond innig geleund tegen haar vriend Feik) en haar vriendin Tineke V.

Even later vertelde Spencer tegen Geke: “Ze gaan vanavond mijn vriendin pakken”. Geke kon dat verhaal op dat moment uiteraard niet plaatsen maar in de loop der tijd werd haar veel meer duidelijk. Na ongeveer een half uur, en nadat het genoemde gezelschap de tent had verlaten, is Geke weer naar huis gelopen, gelegen in dezelfde straat als het Filtsje. Daar aangekomen trof zij rond 19.00 uur twee fietsen aan tegen het hek aan de voorkant van haar huis. Twee “donkere types” (dezelfde mannen uit het Filtsje) waren “gebukt aan het prutsen aan deze fietsen”. Geke verklaart daarover: Stephanie was daar weer met dat donkere meisje en had daar nogal lol om want zij huppelde op de weg. De signalementen van de beide meisjes wijzen wederom op Stephanie van R. en haar vriendin Tineke Vr. Later bleken deze fietsen aan het hek aantoonbaar van Spencer en Wietze te zijn.

Rond 24.00 uur is door een andere getuige ook Marianne nog gezien in het Filtsje in gezelschap van een aantal andere meisjes (waaronder vermoedelijk ook Stephanie). Daar liep ook Ludger Dill rond, de Duitse vriend van Wolfgang Hebben die de eigenaar was van de verdachte caravan op De Poelpleats, de camping op het terrein van het AZC.

De moeder van Marianne heeft direct na het gebeurde aan Spencer gevraagd hoe laat hij uit de Paradiso was vertrokken. Spencer: “Rond twaalf uur”. “En waar was Marianne dan?” Spencer: “Die liep achter ons aan”. Aafke, de vriendin van Marianne vroeg: “Waar zagen jullie haar voor het laatst?”. Spencer: “Bij het tunneltje” (dit tunneltje ligt onder het kruispunt met de Lauwersmeerweg naar de Keningswei, vanaf Buitenpost is dat voorbij sportpark De Swadde).


Om 00.30 uur, exact op de slag van de kerkklok in dezelfde straat in Kollum, hoorde Geke H. rumoer aan de voorkant van haar huis. Buiten stonden Marianne en Stephanie van R., die zij eerder in het Filtsje in het gezelschap van Feik Mustafa had gezien. Zij hadden opgemerkt dat de fietsen van Spencer en Wietze zonder ventielen stonden en hadden daar zichtbaar en hoorbaar plezier om. Geke daarover: “Twee meisjes, Marianne en Stephanie stonden bij dezelfde fietsen. Alle vier de ventielen missen uit de fietsen, zei Marianne en maakte daarbij een luid schaterlachje. Op dat moment scheurde de Duitser Ludger Dill in een oude donkere stationcar met een ‘rotgang’ voorbij. Hij keek zeer nadrukkelijk naar de twee meisjes. Ludger was een bekende van Geke (zij was hulp in de huishouding voor het Landbouwmuseum, waar Dill een “pied a terre” had) en ondanks dat hij een ‘Arabisch’ doekje om zijn hoofd droeg, herkende Geke hem. Nadat Geke zich net weer had omgedraaid hoorde zij weer een geluid buiten. Zij hoorde een luide gil, het dichtslaan van een autoportier en het wegscheuren van een auto..

Op datzelfde moment, nog geen kilometer daar vandaan, ca. 00.30 uur, fietsen Verrie B. en zijn vriendin Tinie de H. op het fietspad over de Trekweg buiten Kollum, ter hoogte van de tennisvelden, naar hun huis in Buitenpost. Zij zagen daar Spencer staan met een voor hen onbekende andere jongen. Verrie: “Spencer was aan het prutsen aan een fiets die om een paal hing”. Spencer en Verrie groetten elkaar wederzijds maar van Marianne was volgens Verrie en Tinie geen spoor te bekennen.

Terug naar Kollum?

Om ca. 01.30 uur hoorde Geke H. achter haar huis opnieuw geschreeuw op het pleintje naast haar huis. Bij het raam gekomen zag zij Spencer en zijn vriend, waarbij Spencer zijn fiets boven zijn hoofd hield en op een afzettingspaal smeet. “Zinloos geweld”, schreeuwde hij nog. Geke daarover: “De slanke jongen schopte zijn fiets over het plein, de onderdelen van de fiets vlogen alle kanten op. Hij was dezelfde jongen die eerder op de avond in ‘t Filtsje was, hij vloekte zeer luid en schreeuwde enkele termen. De andere jongen, steviger van postuur, liep bij hem met zijn fiets met lege banden aan de hand. Aan het lopen kon ik zien dat de jongens hadden gedronken. De slanke jongen tilde zijn fiets omhoog en smeet deze met geweld tegen een dikke paal”.

De moeder van Spencer stond op dat moment blijkbaar op hem en op zijn vriend te wachten en ze zijn bij haar in de auto gestapt. Toen Geke zich later realiseerde dat dit niet kon kloppen met het verhaal van Spencer tegenover de politie (wij hebben Marianne weggebracht op de fiets) is zij op zoek gegaan naar de moeder, haar auto en naar Spencer. En op het adres van Spencer heeft zij dat alles voor 100% positief bevestigd gekregen. Geke daarover: “De moeder van de slanke jongen, klein, blond en slank, het haar in boblijn geknipt stond te wachten bij een groene tweedeursauto (het bleek later een Citroën Saxo te zijn). Daarna stapten de twee jongens bij haar in, de forse jongen achterin en de slanke jongen voorin. Met de vrouw achter het stuur reden ze weg. Later heb ik hun adres bezocht en heb ik Spencer, zijn moeder en haar auto herkend. Toen ik de moeder sprak stond zij ook net zo van het ene been op het andere te wiebelen als in die nacht.

Op zondag 2 mei en op uitnodiging van de politie aan het politiebureau, meldt de eigenaar van shoarmabar de Pyramide het volgende: “Dat hij inderdaad om ca. 01.30 uur twee jongens in zijn zaak heeft gehad”. Op vragen van de politie zou hij hebben bevestigd dat het om Spencer en Wietze zou gaan. Opmerkelijk was dat zij niet aan de bar kwamen zitten en limonade bestelden i.p.v. het gebruikelijke biertje of andere drankjes. Vermeldenswaard is verder dat de vader van Spencer zich daarna 2 weken lang, vrijwel elke dag, heeft opgehouden in de Pyramide. Daarvoor niet en daarna ook nooit meer.

In de vroege ochtend van zaterdag 1 mei, even na 08.30 uur belt Bauke Vaatstra met de vader van Spencer met de vraag of Spencer thuis is. “Ja, ik denk het wel”, zegt de vader van Spencer, “zijn fiets staat in de schuur met een lekke band”. Volgens G. A., een vriend, kwam hij Spencer even na 09.00 uur tegen in het centrum van Buitenpost en is hij samen met hem gaan zoeken naar Marianne. G.A.: “Spencer was op de fiets van zijn moeder, er zaten fietstassen op. Wij waren de hele zoektocht met z’n tweeën, niet met z’n drieën. Onderweg vertelde Spencer mij ook dat hij ruzie had gehad met Marianne”.
Ook de zoektocht van Spencer met G.A, achter de voetbalvelden van De Swadde, bij de fierljepschans, op de weg richting het AZC en daarna achter zwembad ‘t Paradyske, is nogal ver uit de richting van de route die Marianne zou hebben gevolgd vanaf De Swadde richting het tunneltje onder de Lauwersmeerweg door en in de richting van Veenklooster en Zwaagwesteinde. Bij ‘t Paradyske werd Spencer gebeld op zijn mobieltje, het was Aafke, de beste vriendin van Marianne. “Op wat voor fiets reed Marianne?”. Spencer: “dat weet ik niet, dan moet ik hem eerst zien”.

Na de vondst van Marianne die ochtend zou Spencer direct en bij herhaling hebben gezegd: “Het is allemaal mijn schuld”. En tegenover de moeder van Marianne zou hij het volgende hebben gezegd: “We zijn om ongeveer twaalf uur vertrokken uit Kollum”. En: “Marianne zei nog tegen ons: ‘als mij wat gebeurt, is het jullie schuld‘.” De ouders van Marianne hebben Spencer en zijn ouders verschillende keren aangesproken over de steeds wisselende verhalen die de vrienden vertelden: “Iets klopt er niet, en waarom vertellen jullie ons niet het hele verhaal?..”.

Gezien de gemelde tijdstippen en locaties tussen de aankomst van Marianne in Kollum, waar zij heen gebracht werd door haar broer, en haar vertrek, lijkt het er sterk op dat Spencer die avond en nacht weinig of zelfs geen contact heeft gehad met zijn vriendin Marianne. G. A. stelt zelfs dat zij in die korte tijd ook nog ruzie hadden gehad. Laat staan dat er veel tijd overbleef voor een uitgebreid contact in de Paradiso om wat te kletsen en te drinken zoals Spencer officieel verklaarde. Eerder lijkt het erop dat Marianne zonder Spencer is gezien, maar wel met haar kennis Stephanie van R. in andere gelegenheden. Dat Spencer en Marianne ruzie hadden, lijkt daarmee aannemelijk. Temeer vanwege het plezier dat Marianne en Stephanie hadden over de lekke banden van hun fietsen bij het hek van Geke H. Marianne bleek zich geen zorgen te maken over de onklaar gemaakte fietsen. Zij zou immers worden thuisgebracht of op een taxi worden gezet door Spencer, zoals hij beloofd had aan Marianne en aan haar ouders.

Deze Stephanie van R. was blijkbaar ook getuige geweest van de ruzie tussen Spencer en haar vriend Feik Mustafa in het Filtsje rond 18.30 uur. Waarop Spencer tegen Geke zou hebben gezegd dat “zij zijn vriendin die avond zouden pakken”. Dit wordt nog eens versterkt door het feit dat Stephanie er ook bij aanwezig was dat Marianne rond 00.30 uur voor het laatst door Geke werd gezien bij de lekke fietsen, anders dan Spencer en Wietze later zouden verklaren. Daarover verderop meer.


Uit de situatie van die nacht (helder weer, goed zicht) bij de tennisvelden langs de Trekweg, sportpark Baensein, is het daarom opmerkelijk dat Marianne niet is gezien door Verrie B. en zijn vriendin. Zover te zien is, staat er bij die tennisvelden slechts 1 rij bomen langs het fietspad waar iemand zich slechts achter kan verstoppen als hij/zij absoluut niet gezien wil worden door voorbijgangers. Voor zover bekend hebben zich dan ook geen getuigen bij de politie gemeld die bevestigden dat Spencer, Wietze en Marianne zich onderweg op twee fietsen bevonden tussen Kollum en Buitenpost. Of nadien vanuit station Buitenpost, in de richting van De Swadde, op drie fietsen. Maar ook het tijdstip van die ontmoeting tussen Spencer en Verrie (00.30 uur), en blijkbaar goede bekenden van elkaar, wijst er op dat Marianne zich toen nog samen met Stephanie in Kollum bevond, voor de deur van Geke H. en bij de lekke fietsen.

Daarmee bestaan er vier opties. De eerste is dat Spencer en Wietze lopend op weg waren naar huis, zonder Marianne. Verrie en zijn vriendin meldden dat er slechts sprake was van 1 fiets, waar Spencer aan zat te prutsen, en die hing ook nog eens om een paal. De tweede optie is dat Marianne zich had verstopt achter een boom en dat daarna alsnog is besloten om een fiets te gaan stelen in Buitenpost. De derde optie is dat Verrie en zijn vriendin zich zouden hebben vergist in de herkenning van Spencer en zijn vriend. De vierde optie is dat Spencer en Wietze probeerden een fiets te stelen, dan wel de ventielen daaruit te halen, om hun eigen fietsen weer bruikbaar te maken. Verrie en zijn vriendin verklaarden tegenover de politie dat zij rond 00.45 uur thuis waren in Buitenpost. Dan is het volgende van belang voor de verdere waarheidsvinding.

Door Geke H. is, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid vastgesteld dat Spencer en zijn vriend zich rond 01.30 uur weer in het centrum van Kollum bevonden. Hun fietsen stonden daar immers ook met lekke banden en beiden zijn door de moeder van Spencer rond dat tijdstip en op dat plein opgehaald. Geke heeft dit voorval van de lekke fietsen op vier afzonderlijke momenten vastgesteld en later ook zo aan de politie gemeld. De eerste keer was in de vroege avond, toen twee donkere types aan die fietsen zaten te prutsen in het bijzijn van Stephanie en Tineke. De tweede keer toen zij Marianne en Stephanie rond 00.30 uur zag bij diezelfde fietsen, waarop Marianne dat ook hardop riep (“Alle vier de ventielen missen uit de fietsen!“). Weer later, om 01.30 uur, toen zij Spencer zijn fiets zelfs zag weggooien tegen een paal en dat hij en Wietze werden opgehaald door zijn moeder. De man van Geke heeft deze fietsen toen de vierde keer, en op aanwijzing van Geke, om 08.30 uur die zaterdagmorgen zelfs nog zien staan op het Raboplein. (Op een later moment is de aanwezigheid van die twee fietsen ook aan Geke bevestigd door een politieagente). Om 13.30 uur die zaterdag waren de fietsen, de vijfde check dus, verdwenen.

Dit correspondeert opmerkelijk genoeg weer met de opmerking van de vader van Spencer, in de loop van die ochtend tegenover Bauke Vaatstra, dat de fiets van Spencer in de schuur stond met een lekke band. Hoeveel toeval kan er bestaan? En ook de verklaring van G.A. wijst uit dat Spencer niet zijn eigen fiets maar de fiets van zijn moeder (met fietstassen) had gepakt voor de zoektocht naar Marianne. Zeker is dat Spencer nergens heeft verklaard dat hij een lekke band had opgelopen bij of na het wegbrengen van Marianne.

Spencer vertelde aan de L.C. op 2 oktober 1999 ook dat hij na het afscheid van Marianne samen met Wietze teruggefietst is naar De Pyramide in Buitenpost voor een broodje shoarma. Vreemd genoeg wordt dit voorval weer ondersteund door een ander ‘voorval’. Vanaf de dag van de moord is de vader van Spencer ongeveer twee weken achtereen een zeer regelmatige bezoeker geweest van De Pyramide. De eigenaar had hem niet eerder gezien, en ook daarna nooit meer. Het toeval wil ook dat de enige getuige die zijn zoon Spencer rond 00.30 uur zonder Marianne had gezien Verrie B. was. Dit is in de week na de moord ook twee keer gemeld op het politiebureau. En het “toeval” wil ook dat deze Verrie, stucadoor van beroep, nu juist in die twee weken in de avonduren heeft staan ‘stucen’ in De Pyramide om de zaak daar op te knappen. Was vader Sletering het eten van zijn vrouw even beu? Of was hij uit op informatie uit de mond van Verrie over het alibi van zijn eigen zoon in de nacht van de moord? Want dat dat alibi niet klopte is inmiddels meer dan duidelijk. Want waar was Spencer precies tussen 00.30 (tennisvelden) en 01.30 uur (Raboplein) en in de rest van de nacht tot 08.30 uur ‘s ochtends? Had zijn moeder niet gewoon tegen de politie kunnen vertellen dat zij Spencer en Wietze had opgehaald op het pleintje tussen de Rabobank en Geke’s huis?

Zonder de eerlijkheid van Spencer en zijn ouders, kunnen we slechts speculeren wat Spencer en Wietze tussen 00:30 en 01:30 deden. Gezien de feiten lijkt het waarschijnlijk dat ze geprobeerd hebben uit andere fietsen ventielen te halen, en wellicht een fietspomp, om hun eigen fietsen weer rijklaar te maken. Als dit om een of andere reden niet gelukt is, dan hebben zij mams gebeld om hen te komen ophalen op de plek waar hun lekke fietsen stonden.

Nog een opmerkelijke gebeurtenis doet zich voor in de ochtend van zaterdag 1 mei 1999. Toen Aafke, de vriendin van Marianne, Spencer belde op zijn mobieltje (zij hadden een fiets ontdekt in de greppel langs de Keningswei) vroeg zij Spencer: “Waar heb je Marianne voor het laatst gezien?”. Spencer: “Bij het tunneltje”. Ook de moeder van Marianne herinnert zich dat nog woordelijk. Als dat werkelijk zo is, dan is het vreemd dat hij zijn verhaal later aan zou passen tot: “We hebben haar weggebracht tot bij het voetbalveld van De Swadde”. Nu scheelt de afstand tussen de voetbalvelden en het tunneltje slechts 500 meter, maar wat in ieder geval opvalt is dat Spencer bij zijn zoektocht met zijn vriend niet de rechtstreekse route heeft gereden van De Swadde naar het tunneltje richting Veenklooster, maar rond de voetbalvelden heeft gereden en in diverse zijweggetjes heeft gezocht, ook bij de fierljepschans. Daarmee heeft hij minimaal 500 meter omgereden als het al niet veel meer is. Om daarna door te fietsen tot een paar 100 meter op het weggetje in de richting van het AZC om vervolgens naar de parkeerplaats te gaan van zwembad ‘t Paradyske, totdat hij daar door Aafke werd gebeld.

Mogelijk is daar een (tot nu toe onbekende) verklaring voor, maar volgens Spencer’s eigen verklaring heeft hij haar laten gaan rond 01.00/01.15 uur, op weg naar huis in Zwaagwesteinde. Om dan, met een vriend, de dag daarop te gaan zoeken op plaatsen waar zich wel eens meer hangjongeren bevonden. Dit lijkt zelfs voor een 19-jarige wat onnozel. Want daarna zijn beide vrienden zelfs doorgereden naar het zwembad: “Omdat daar door hen wel eens ‘s nachts werd gezwommen..”. Dacht Spencer nu echt dat Marianne om half twee ‘s nachts nog even was gaan zwemmen voor zij naar huis fietst? Was het niet veel logischer geweest om NA de plek te gaan zoeken waar hij Marianne alleen had verder laten fietsen, in plaats van daarvoor?

Is het dan eigenlijk nog wel toeval te noemen dat er een ernstig verschil van mening blijft bestaan tussen de ouders van Marianne en de vader van Spencer over het tijdstip van het telefoontje van Bauke van die zaterdagochtend? Bauke: 08.30 uur en de vader van Spencer: 09.30 uur. Is dat uur verschil wellicht een verklaring voor de veel te lange zoektocht van Spencer op werkelijk onmogelijke plaatsen?
De opmerking van Spencer’s vader tegen Bauke Vaatstra op de vraag of Spencer thuis was (“Ik denk het wel, zijn fiets staat in de schuur met een lekke band”) verdient hier nog een nadere analyse. Dit telefoongesprek vond volgens Bauke plaats rond 8:30. Volgens Spencer’s vader was het 9:30. Een analyse van de feiten wijst uit dat Bauke gelijk heeft. Bekend zijn immers de tijdstippen waarop Marianne’s moeder ontdekte dat Marianne niet thuis was gekomen (8:00 uur) en waarop Marianne werd gevonden in de Keningswei (kort voor 10:00 uur). Spencer was bij die laatste gelegenheid aanwezig. Als zijn vader hem om 9:30 had wakker gemaakt in plaats van om 8:30, dan had hij dus alle door hem beschreven activiteiten in minder dan een half uur moeten klaarspelen. Aankleden, twee vrienden ophalen in Buitenpost, zoeken achter de sportvelden en bij de fierljepschans en het zwembad, gebeld worden door Marianne’s vriendin, enzovoort. Dat lijkt schier onmogelijk. Het is dus vrijwel zeker dat het telefoontje tussen Bauke en de vader van Spencer rond 8:30 uur was en niet om 9:30 uur. Neem daarbij ook in beschouwing dat de vermissing van Marianne om 8:00 uur ontdekt werd, dan bellen de ouders niet pas anderhalf uur later naar Spencer om hem te vragen wat hij weet.

De opmerking is om een andere reden nog interessanter: We weten nu immers dat om 8:30 uur de lekke fiets van Spencer nog op het pleintje naast Geke’s huis stond. En dus niet in de schuur bij Spencer thuis, zoals vader S. zegt. We weten ook dat de fietsen er om 13:30 uur niet meer stonden. In de tussentijd moeten ze daar dus door iemand zijn opgehaald. Gerechtvaardigd is dan de conclusie dat het niet waarschijnlijk is dat vader S. de waarheid vertelde dat Spencer’s fiets met een lekke band in de schuur staat. Hij is blijkbaar wel op de hoogte van het feit dat Spencer’s fiets een lekke band heeft. Deze conclusie wordt nog versterkt door de onwaarschijnlijkheid dat vader S. eerst in de schuur kijkt, in plaats van direct naar Spencer’s slaapkamer te rennen om vast te stellen of hij thuis is. Bedenk daarbij dat de vader dit kennelijk niet heeft gedaan naar aanleiding van het bericht van de bezorgde ouders van Marianne, de vriendin van zijn zoon, niet thuis is gekomen.


De conclusie wordt nogmaals versterkt door de onwaarschijnlijkheid dat vader S. niet zou hebben geweten dat zijn vrouw haar zoon Spencer en Wietze na middernacht heeft opgehaald, omdat hun fietsen daar lek stonden. Dit gecombineerd met het feit dat Bauke Spencer niet aan de lijn kreeg, maakt het waarschijnlijker dat Spencer op dat moment helemaal niet thuis was, maar bijvoorbeeld met zijn moeder de fietsen aan het ophalen was. Het heeft er dus alle schijn van dat de onwaarheden van de familie S. reeds begonnen voordat Marianne werd gevonden. Beide ouders S. moeten die ochtend al hebben geweten dat Spencer ruzie had gehad met Marianne, en dat hij Marianne niet op de fiets tot De Swadde heeft gebracht. Ook moeten zij de reden hebben geweten waarom Spencer zo boos was dat hij zijn fiets schreeuwend over straat schopte. Wellicht ook al dat hij ruzie met Feik en zijn maten had gehad. En zelfs dat deze asielzoekers iets van plan waren met zijn vriendin. Dan wordt het motief om te liegen ook direct duidelijk. Spencer heeft dan weliswaar niets met de moord te maken, maar de indruk kan zomaar ontstaan dat zijn verwijtbare, onverantwoordelijke gedrag heeft bijgedragen aan de omstandigheden waarin Marianne ontvoerd, verkracht en vermoord kon worden. Vergeleken met de werkelijke gang van zaken is dan het scenario dat hij Marianne op een gestolen rijwiel alleen heeft verder laten fietsen, ondanks zijn belofte om de taxi voor Marianne te betalen, een minder grote schande, die nog net draagbaar en verdedigbaar is voor zijn ouders.

Eenmaal aangekomen op de Keningswei waar Marianne even later gevonden zou worden, zou Aafke aan Spencer hebben gevraagd: “Op wat voor fiets reed Marianne?” Waarop Spencer volgens vader Bauke zou hebben gezegd: “Dat weet ik niet!”. Ook dit wijkt af van het eigen verhaal van Spencer omdat hij, volgens zijn eigen verhaal, al direct telefonisch zou hebben verteld dat het om een donkere herenfiets zou gaan. Ook G.A. verklaart immers anders. Op de fiets die door Marianne zou zijn gepikt bij station Buitenpost zijn overigens geen vingersporen gevonden. Dat op zich is al een unicum in de geschiedenis van de forensische opsporing. Daarnaast is er zover bekend nooit aangifte gedaan van de een diefstal van een fiets bij station Buitenpost, terwijl een foto van deze fiets nog in de media is gepubliceerd.
Waarom moest er eigenlijk een fake-verhaal worden opgehangen dat Spencer en Wietze helemaal met Marianne naar Buitenpost en daarna terug waren gereden met een – derde – gestolen fiets als Marianne vanaf 00.30 uur al plotseling verdween? En waarom zouden Marianne’s ouders met grote stelligheid beweren dat Marianne doodsbang was in het donker en nooit alleen in de nacht naar huis zou fietsen en dat Spencer hen beloofd had haar op een taxi te zetten? Dit wordt ook nog eens extra ondersteund door alle verklaringen over bedreigingen aan het adres van Marianne (o.a. door Feik Mustafa), en zelfs uit de mond van Spencer zelf die avond tegenover Geke H. Maar vooral door het consequente zwijgen van de meest belangrijke getuigen van dat moment: Spencer, Wietze, Stephanie, Tineke en hun ouders. Stephanie was immers de laatste die, voor haar moordenaars, Marianne nog in leven had gezien.

Het is minst genomen opmerkelijk dat Spencer en Wietze nooit – zelfstandig – mee hebben willen werken aan gesprekken met de ouders en met vrienden van Marianne zonder de aanwezigheid van de politie en van de vader van Spencer die voor hen telkens het woord voerden. Of aan een reconstructie van Peter R. de Vries van de laatste fietstocht van Marianne..

De laatste woorden van Marianne volgens Spencer: “Als mij wat overkomt is het jullie schuld”. Oordeel zelf.

Al die moeite omdat er nu een zaak met behulp van een DNA onderzoek wordt opgelost en dat niet zo goed past bij je hoedje van aluminium?

Flikker toch op Superkoe. Ik heb nergens feiten gepresenteerd, ik heb een artikel VAN IEMAND ANDERS hier geplaatst.
Halve malloot dat je bent.

alles met de in mijn ogen ongeloofwaardigheid van de nu gearresteerde verdachte en alle rare zaken daaromheen.

Ach, rechercheren is uitsluiten, heb ik hier eens gelezen.

Heeft niks met tinfoil hats te maken, alles met de in mijn ogen ongeloofwaardigheid van de nu gearresteerde verdachte en alle rare zaken daaromheen.

Wat me overigens wel verbaasd is dat de dader zelf zijn DNA heeft afgestaan. Die moet dan niet helemaal lekker in zijn hoofd zijn.

Al die moeite omdat er nu een zaak met behulp van een DNA onderzoek wordt lijkt te zijn opgelost

Laat ik even wel wezen, ik probeer altijd verre van persoonlijke aanvallen te blijven, maar een fair witness zijn valt mij ook wel eens zwaar

Er zijn omstandigheden waarin ik het gerechtvaardigd vindt om een lagere straf te eisen.

dat de verkrachter niet een asielzoeker is, maar een roomblanke autochtone Fries

Ik vermoedde al zoiets, maar fijn dat je het toegeeft.

Asielzoekers bieden bewoners Zwaagswesteinde excuses aan

Mpufu: ‘Zonder ons was de moord veel eerder opgelost’
AZC - Kollum
Door Dirk-Jan Hoek en Cornelis Tjakke • vrijdag 23 november 2012, 12:48

Een groep asielzoekers die dertien jaar geleden in het asielzoekerscentrum Kollum zat, heeft excuses aangeboden aan de bewoners van Zwaagswesteinde. Woordvoerder Kwame Mpufu: “Als wij destijds daar niet waren opgevangen, had men ons niet hoeven verdenken en was de moord veel eerder opgelost.”

Mpufu wijst erop dat de justitie dankzij hun misleidende aanwezigheid asielzoekers lang heeft kunnen verdenken. “De asielzoekers uit Irak en Afghanistan hadden in de nacht van de moord ook niet toevallig moeten verdwijnen. Het is niet handig om de illegaliteit in te gaan op het moment dat er in de buurt een moord wordt gepleegd.”

Justitie kon volgens Mpufu ook niet anders. “Als een grote groep oploopt voor een asielzoekerscentrum en met eieren begint te gooien, dan moet daar wel iets aan de hand zijn. Dat is gewoon wisdom of the crowds: de massa vergist zich niet zo snel.”

“Marianne Vaatstra is ook op een on-Nederlandse manier vermoord”, vertelt Mpufu. “In Nederland worden geen kelen doorgesneden, daar moordt men over het algemeen op een fatsoenlijke manier.” Nu de moord waarschijnlijk is opgelost vind Mpufu dat een excuus op zijn plaats is. “Na een oorlog sluit je vrede.”

Nogmaals: ik pretendeer niet te weten wat er gebeurd is, ik constateer alleen dat er heel veel verdachts is gebeurd in Kollum rond die tijd, en dat het plotselinge opduiken van die boer totaal niet in het verhaal past, maar wel perfect past in het straatje van justitie.
Maar we zullen wel zien wat de uitkomst is.