Drama Winterswijk: ’Politieman bracht partner om het leven en daarna zichzelf’
DoorEDWIN RENSEN
Aangepast: 7 min geleden8 min geledenin BINNENLAND

Politieonderzoek na de vondst van de stoffelijke overschotten van een man en vrouw in een woning in het centrum van Winterswijk.
© ANP/HH
]
Hulpdiensten kregen zondagavond rond 18.15 uur een melding binnen van geschreeuw in een woning aan de Wheme. De wooneenheid maakt deel uit een appartementencomplex in het centrum van het Achterhoekse dorp. Een bewoner had geschreeuw gehoord in een naburig appartement, gevestigd pal boven een Italiaans restaurant. De politie was snel ter plaatse en trof even later een dode man en vrouw aan. Volgens goed ingelichte bronnen in Winterswijk zou het gaan om een politieman en zijn 31-jarige vriendin of vrouw, die zich bevonden in de woning van haar ouders.
De politie Oost-Nederland kan op dit moment niet bevestigen of het inderdaad om een collega en zijn vriendin of vrouw gaat. „Wij zijn de identiteit van beide personen aan het vaststellen en de oorzaak van de twee overlijdens aan het onderzoeken”, laat de woordvoerder weten. „In de loop van deze maandag komen we met een update.”

Dode man en vrouw gevonden in woning Winterswijk

’Schoonheidssalon’
Mogelijk is sprake van een moord op de vrouw, gevolgd door zelfmoord. De fatale gebeurtenissen zijn het gesprek van de dag in het centrum. Bij de Hema verzamelen zich deze ochtend plaatsgenoten in de lunchroom om het er samen over te hebben. Er wordt door enkelen van hen gezegd dat de om het leven gebrachte vrouw een tijd een schoonheidssalon heeft gehad in het naburige Doetinchem. De man zou in de Achterhoek als agent werkzaam zijn.
„Onder het personeel zijn de gebeurtenissen van gisteravond nog niet zo besproken”, laat een van de Hema-medewerkers weten. „Komt misschien ook omdat de meeste personeelsleden niet hier vandaan komen. Ik hoorde het zojuist. Wat een vreselijk bericht.”

De politie was met diverse eenheden, waaronder forensisch onderzoek, bij de woning aanwezig.
Rond 11.00 uur deze maandagochtend meldden zich verschillende cameraploegen in het anders zo rustige Winterswijk, waar zondagavond een groot onderzoek is gestart. Aan de Wheme werd een pd-unit geplaatst; een speciale vrachtwagen waarmee de recherche onderzoek kan gaan doen op de ’pd’, de plaats delict. De politie was met diverse eenheden, waaronder forensisch onderzoek, bij de woning aanwezig. Het appartementencomplex werd in zijn geheel afgezet met rood-witte linten. Sinds maandagochtend 10.00 uur zijn de linten en unit verwijderd en is het normale leventje in Winterswijk weer hervat.

’Surrealistisch’
Zondagavond wees weinig op een afgrijselijk voorval in hartje centrum. Om 19.00 uur begon een concert in de honderd meter verderop gelegen Jacobskerk en ook de gasten van het Italiaanse restaurant Villaggio, pal onder het appartement waar de fatale gebeurtenissen plaatsvonden, hadden niets in de gaten.
„Omdat de hulpdiensten zich aan de achterkant van het restaurant bevonden, op de parkeerplaats van het appartementencomplex”, zegt een getuige die op dat moment door het Winterswijkse centrum liep. „Het was een surrealistisch beeld. Aan de ene kant van het pand drama en aan de marktzijde gasten die een gezellige zondagavond vierden.”
Deze inwoner heeft gehoord dat het mogelijk om een ’crime passionnel’ zou gaan. Een buurtbewoner heeft weer vernomen dat het dienstpistool gebruikt zou zijn bij het fatale voorval. Ook meldt deze persoon dat de man en vrouw in scheiding zouden liggen. Maar zo wordt er op dit moment wel meer gespeculeerd in Winterswijk en is het wachten op de politie-update.

’Geschrokken’
Burgemeester Joris Bengevoord heeft op X zijn deelneming betuigt. „Ik ben geschrokken van de verschrikkelijke gebeurtenissen in Winterswijk gisteravond. Mijn gedachten zijn bij alle nabestaanden en betrokkenen”, laat de burgervader weten.

Moet dit niet gewoon in het verwardemensentopic?

Burgemeester Joris Bengevoord heeft op X zijn deelneming betuigt. „Ik ben geschrokken van de verschrikkelijke gebeurtenissen in Winterswijk gisteravond. Mijn gedachten zijn bij alle nabestaanden en betrokkenen”, laat de burgervader weten.

En vervolgens zapt hij nog een keer tussen ESPN1 en 2.

Ik zeg meer bezuinigen op de ggz.

En blijf het maar vreemd vinden dat agenten vuurwapens mee naar huis mogen nemen, gewoon aan einde dienst in de kluis op het bureau.

Er is blijkbaar zo'n gebrek aan agenten, dat ze geen goede screening meer doen, voor ze die mensen aannemen.

misschien moeten ze de geestelijke gezondheid van agenten wat vaker toetsen.

Het artikel is tegen het zere been van de vader van Sanne. Volgens hem kraakt het verhaal aan alle kanten, zo schrijft hij in een bericht op zijn Facebook-pagina dat veelvuldig wordt gedeeld. “Zij mocht de moordenaar absoluut niet binnen laten, maar ze is hiertoe gedwongen. Hij spoorde niet, daar waren mijn vrouw en ik al 1,5 jaar achter, hij was een gefrustreerde gek die tot alles in staat was. Stond onder behandeling van een psychiater sinds dat zij uit elkaar waren.” Volgens de ouders moeten oud-collega’s zich diep schamen om dit aan de media door te geven. “Wij als ouders zagen zijn narcisme maar de politie en zelfs zijn psychiater zagen dit niet. Wij zijn ons meisje kwijt door deze psychopaat en krijgen haar nooit meer terug.”

En blijf het maar vreemd vinden dat agenten vuurwapens mee naar huis mogen nemen, gewoon aan einde dienst in de kluis op het bureau.

Agent gewond na ongeluk met dienstwapen in Varsseveld

Een politieagent is vanmorgen gewond geraakt door een ongeluk met zijn dienstwapen. Dat gebeurde in een woning in Varsseveld. De agent is naar het ziekenhuis gebracht, meldt de politie.

Het dienstwapen zou zijn afgegaan in het huis van de agent. Volgens de politie waren er geen andere mensen bij het incident betrokken. De politie doet geen mededelingen over de toedracht van het ongeluk en over de ernst van de verwondingen, meldt Omroep Gelderland.

Volgens een woordvoerder had de gewonde agent het wapen rechtmatig bij zich. In sommige gevallen mag een agent een dienstwapen mee naar huis nemen. Hier gelden wel bepaalde voorwaarden voor, zoals de mogelijkheid om het wapen veilig op te bergen.

Als Sanne Hertgers van haar leven is beroofd, wordt ze gevonden door vader Wim: ‘Ik krijg die afgrijselijke beelden niet uit mijn hoofd’

Sanne Hertgers (31) is een van de 26 vrouwen die in 2023 om het leven kwam door femicide. Ze wordt op zondag 8 oktober in Winterswijk omgebracht door haar man Frank, een politieagent uit Doetinchem. Hij slaat daarna de hand aan zichzelf. Er komt weinig over naar buiten. Drie maanden later vertelt Sanne’s vader Wim Hertgers zijn verhaal.

Sanne móet thuis zijn. Ondanks herhaaldelijk aanbellen doet zijn dochter niet open. Als hij door het openstaande raam de gordijnen opzij schuift, ziet vader Wim direct waarom. Zijn adem stokt. De aanblik van haar slaapkamer is te gruwelijk voor woorden.

Ongerust van tafel gegaan
Een paar minuten daarvoor is Wim Hertgers ongerust van tafel opgestaan. „Ik ga toch even bij Sanne kijken”, verontschuldigt hij zich. Met zijn vrouw Monique is hij deze zondagnamiddag neergestreken in De Revolutie, hun favoriete restaurant midden in het centrum van Winterswijk. Om zes uur hebben ze hier met Wims dochter Sanne afgesproken. Om gezellig met zijn drietjes te gaan eten.
Wim en Monique kiezen een tafeltje bij het raam. Van daaruit kijken ze op het woningcomplex aan de Wheme waar Sanne sinds kort in een klein huurappartement woont. De 31-jarige vrouw zoekt hier een adempauze in haar leven. Ze is 10 jaar getrouwd met de 19 jaar oudere Frank, een 50-jarige agent. Ze woonden in Doetinchem, maar het stel heeft huwelijksproblemen. In haar nieuwe appartement kan Sanne in alle rust nadenken. Wat wil ze met Frank? Wat wil ze met haar leven?

Scheef en slordig geparkeerd
Frank laat Sanne na haar verhuizing echter niet los. Voortdurend duikt hij op in haar nabijheid, ook zonder dat vader Wim daarvan weet. Soms verwacht, vaker onverwacht, zo melden diverse bronnen. Hij wil dat ze naar huis komt. Die zondag 8 oktober 2023 is hij ook bij haar op bezoek. Vlak voordat Monique en Wim bij het restaurant arriveren, zien ze de auto van Frank voor haar woning staan. „Nee hè, alweer?”, moppert Wim. „Wat moet hij? Weer praten?” Dat Franks zwarte Volvo opvallend scheef en slordig geparkeerd staat, valt hen pas later op.
Aan tafel in De Revolutie zit Wim zich nog op te vreten. ‘Man, maak je niet zo druk’, spreekt hij zichzelf toe. ‘Ze komt zo wel opdagen.’ Maar kort voor zessen houdt de 58-jarige Winterswijker het niet meer uit en beent de Markt over. Hij loopt achter de middeleeuwse Jacobskerk langs naar het centrumstraatje aan de overkant.

Zijn adem stokt
Wim heeft een sleutel van het appartement, maar belt toch aan. Sanne doet niet open. Hij gaat het portiek binnen. Boven bij Sanne’s voordeur belt hij opnieuw aan. Geen reactie. Het raam van Sanne’s slaapkamer staat open, ziet Wim. De gordijnen zijn dicht. Wim schuift ze opzij. Zijn adem stokt. Op bed liggen Sanne en Frank. Beiden zijn ontkleed. Op de schouder van zijn dochter ziet Wim het getatoeëerde uiltje. Sanne is dood. Wim weet het meteen. Hij vóelt het. Hij dwingt zichzelf een tweede keer te kijken. Dan waarschuwt hij Monique.
Een onbestemd gevoel van dreigend onheil had Wim al die hele middag niet losgelaten. „Maar moord? Allemachtig… Dat had ik niet zien aankomen…”

‘Knettergek word ik ervan’
Woensdag 3 januari 2024. In zijn fraaie, moderne bungalow aan de dorpsrand van Winterswijk moet Wim Hertgers een paar keer slikken.. „Ik krijg die afgrijselijke beelden niet uit mijn hoofd”, zegt hij. „Knettergek word ik ervan. Overal loopt die film doorheen. Bij alles wat je doet.” De eigenaar van een groot transportbedrijf in Eibergen volgt EMDR-therapie. Hij heeft een posttraumatische stoornis opgelopen. Werken gaat niet. „De jongens daar nemen me alles uit handen. Zij zijn een enorme steun. Het bedrijf draait gewoon door.”
Hoewel de politie naar buiten toe niets bekend heeft gemaakt, staat drie maanden later voor de familie vast dat Frank Sanne heeft vermoord. En dat hij na zijn daad de hand aan zichzelf heeft geslagen. „Dat hebben politie en justitie ons in een gesprek in november bevestigd”, zegt Wim. „Hij heeft Sanne met een broodmes vermoord. Doelgericht en bewust. En daarna zichzelf.”
Bij het gesprek wordt Wim geflankeerd door zijn zoon, Sanne’s broer Barry. Vader en zoon vertellen uren over die inktzwarte zondag, de gruwelijke vondst en de nachtmerrie waarin ze zich sindsdien bevinden. De feestdagen waren vreselijk. Met name de jaarwisseling. „Wat zeg je om twaalf uur tegen elkaar? ‘Gelukkig nieuwjaar?’”, klinkt het bitter. „Hij heeft alles kapot gemaakt, onze levens, maar ook die van zijn ouders. Zou hij daaraan gedacht hebben, toen hij dat broodmes uit de keukenla pakte?”

Puzzelstukjes vallen in elkaar
Achteraf, zeggen Wim en Barry, vielen de puzzelstukjes in elkaar. Pas toen ze allen verslagen in diep verdriet bij elkaar steun probeerden te vinden, kwamen ze tot de conclusie dat Sanne gebukt ging onder ‘jaloezie en bezitsdrang van Frank’.
Sanne leert de 19 jaar oudere politieman kennen in 2010 op een terras in Doetinchem. Haar ouders hebben moeite met het leeftijdsverschil, maar het is Sannes keuze. In de eerste jaren lijkt er weinig aan de hand. In 2013 trouwen Frank en Sanne.
Als Sanne onverwacht zwanger raakt, is ze zielsgelukkig. Maar in 2015 komt baby Mick doodgeboren ter wereld. Het is een doffe dreun. Maar Sanne, niet voor niets stammend uit een gezin van hard werken en niet zeuren, pakt de draad weer op. Ze runt aan huis een goedlopende beautysalon. In 2018 wil ze ermee stoppen, vertelt Wim. „Monique en ik hebben daar uitvoerig met hen over gesproken. Sanne wilde iets anders, ik snapte dat wel.” Volgens de familie van Sanne werd ze echter gedwongen er toch mee door te gaan. Wim zegt dat zijn ex-schoonzoon leed aan controlezucht. „Sanne kon niet eens bij haar eigen bankrekening.”

Sexy filmpjes op TikTok
De familie ziet Sanne sinds de zomer van 2022 veranderen van ‘hun lachebekje’ in wat zij zien als een onzekere vrouw, tobbend over haar huwelijk. „God, wat werd ze ook mager.” Wim wijt het aanvankelijk aan haar gepieker over haar huwelijk. „Maar er speelde meer. Maar wat er in een huwelijk ook gebeurt: je heb nooit het recht om iemand te vermoorden.”

Het is een contrast met hoe Sanne zich online op sociale media voordoet. Op TikTok volgen 30.000 mensen haar als een stoere rijdster van een Harley-Davidson. Haar filmpjes op het video-platform zijn grappig, maar geregeld ook sexy getint. „Dat uitdagende paste helemaal niet bij Sanne”, zegt Wim. Naderhand vond Wim op de laptop van zijn dochter een ontluisterende e-mail, gericht aan Frank. „Dat gaf een inkijkje in haar hoofd. De inhoud is te intiem om te delen.” Sanne schreef volgens Wim dat Frank haar dingen liet doen die ze niet wilde. „Ook dat TikTok-gedoe.”

Adempauze doet haar goed
De verhuizing naar Winterswijk en de adempauze doen zijn dochter goed, ziet Wim. „Ze kreeg haar mooie lach terug en durfde weer alleen de stad in.” De voormalige schoonheidsspecialiste vindt een baantje bij Zilveren Kruis. Langzaam wordt het Sanne duidelijk dat een terugkeer naar Doetinchem er niet in zit.
Volgens Wim zoekt Frank Sanne voortdurend op om te praten. „Ze zei: ,,Ik heb telkens het gevoel alsof ik bij hem in de verhoorkamer zit”, zegt Wim en concludeert: „Ze was gewoon bang. En hij vond zichzelf zo zielig.” Eind september stuurt Wim Frank een bericht, waarin hij zijn zorgen uit. Of de boel niet uit de hand loopt. Hij laat het appje op zijn telefoon zien. ‘Maak je geen zorgen’, antwoordt Frank. ‘Ik zou Sanne nooit iets aan kunnen doen, daarvoor heb ik teveel respect voor haar.’ Wim: „Maar toen ze niet naar hem terugging, kwam hij haar vermoorden, onder de noemer: als ik haar niet kan hebben, dan niemand.”

Dat zie je een ander niet doen
Vrijdag 6 oktober zitten Sanne en Frank nog samen in het theater. In de Storm in Winterswijk bezoeken ze de cabaretvoorstelling van Bert Visscher: Dat zie je een ander niet doen. De kaartjes zijn een cadeautje van Sanne, voor Franks verjaardag in september. Zaterdagmiddag zit Sanne bij haar opa en oma, de ouders van haar moeder. Frank belt Sanne, en vraagt of hij mag komen. ’s Avonds bezoekt hij de bioscoop met een bekende van de familie.

Zondagochtend verschijnt Frank weer ten tonele. Net als Sanne om 11 uur haar appartement verlaat om naar de sportschool te lopen, komt hij aanrijden. Frank negeert een inrijverbod en toetert. Sanne blijft staan. Haastig stapt hij uit. De ontmoeting is vastgelegd op een beveiligingscamera van een restaurant. Wim heeft de beelden bekeken. „Wat Frank zegt weet ik niet. Maar ineens loopt Sanne achter hem aan. Als een slaafs hondje aan een onzichtbare lijn loopt ze met hem naar binnen. Met afhangende schouders en gebogen hoofd volgde ze hem, voor mij duidelijk dat ze mee moet, maar eigenlijk niet wil.”
Uren later vindt Wim zichzelf terug totaal verslagen zittend op een plastic stoeltje, beneden naast de deur van het appartementencomplex. Het dorpshart wemelt van de agenten, forensische rechercheurs in witte pakken betreden de flat. Voor de deur wordt een grote politietruck geparkeerd. Volk stroomt toe. Sanne’s buurman haalt hem naar binnen. Beneden aan het roodwitte politielint houden agenten een geëmotioneerde Barry en zijn moeder tegen.

Apart van elkaar verhoord
Diezelfde avond worden Wim en Monique op het politiebureau apart van elkaar gehoord. „Het voelde alsof we verdachten waren.” Slechts protocol, stellen de rechercheurs hen gerust. In de wachtruimte doet zich een uiterst pijnlijke situatie voor als ook de ouders van Frank arriveren. Wim kan zijn emoties niet bedwingen. „Jullie gedrocht heeft mijn meisje vermoord”, schreeuwt hij woedend. Daar heeft hij spijt van. „Dat had ik niet moeten doen. Die arme mensen zijn al in de zeventig. Die kunnen er ook niets aan doen. Maar ik was zo kwaad.”

Over het verloop van het politieonderzoek heeft de familie geen goed woord over. „Onderzoek? Welk onderzoek?”, schamperen Wim en Barry. „Er is 0,0 onderzoek gedaan. De gehele nacht stond die pd-unit er. Maar waarom? Wanneer is Sanne overleden? Was ze gedrogeerd? Is ze misbruikt? Wat heeft zich in die laatste uren afgespeeld? En waarom is dit zo fataal afgelopen?”
Vragen waarop waarschijnlijk geen antwoorden meer komen. En dat kwelt de familie al maanden.

Politie vond het niet nodig
Sectie op Sannes lichaam had meer duidelijkheid kunnen geven, menen Wim en Barry. „Is gewoon niet gedaan. De politie vond het niet nodig. Want de dader was bekend. Pas later begrepen wij dat wij zelf sectie konden eisen. Maar toen was Sanne al gecremeerd.”
Via de huisarts kunnen nabestaanden om obductie vragen om de doodsoorzaak van een dierbare vast te stellen. „Waarom is ons dat niet verteld? ‘Dat was geen taak van de politie’, kregen we te horen. Van wie dan wel?” Volgens Wim zijn er die nacht geen bloedmonsters afgenomen, wat bij een moordonderzoek wel gebruikelijk is.

Getuigen niet gehoord
Belangrijke getuigen zijn volgens hen niet gehoord. En waarom nam de politie wel Sannes werklaptop mee, maar niet haar privélaptop? „Juist daarop stond veel intieme correspondentie.”
Op een van de dagen na 8 oktober vindt de familie in het appartement bebloede kleding van Sanne in de douche. „En in de prullenbakken handschoenen met bloed, achtergelaten door de rechercheurs. Dat mochten we zelf opruimen.”

Gesprek in ijzige sfeer
De verbolgen familie heeft in november een gesprek met de onderzoeksleider van de politie en de officier van justitie. Het gesprek in Zutphen verloopt, volgens Wim, in ijzige sfeer: „Ze hadden het over twee slachtoffers. Mijn vrouw Monique trapte direct op de rem: ‘Er is hier maar een slachtoffer, de andere is een moordenaar’.”
De familie wilde ook weten of Frank onder psychologische behandeling stond. „Agenten maken best wat mee”, zegt Wim. „Waren er op zijn werk signalen dat hij kon doordraaien? Was daarom zijn dienstwapen ingenomen? Daar mochten ze niets over zeggen. Privacy. Het enige nieuwe dat we te horen kregen was dat Sanne was vermoord, met dat broodmes.”
Gefrustreerd en teleurgesteld gaan ze naar huis. Nog steeds zijn ze des duivels. In alles krijgt de familie het gevoel dat de politie het boek snel wilde sluiten. „Omdat hij een van hen was? Het is een moord gepleegd door een agent. Waarom onderzoekt de Rijksrecherche dit eigenlijk niet?”

Naschrift:
Sanne werd woensdag 18 oktober in Haarlo gecremeerd. Tijdens haar uitvaart namen ruim 1000 mensen afscheid.

femicide

Femicide ís moord.

Femicide ís moord. Moord op een vrouw.

Partnermoord

dvdouden schreef: Partnermoord

Daarvoor is het partnerjacht.

Daarvoor is het partnerjacht.